Sciencefictionschrijvers bedenken soms projecten die jaren vooruitlopen op de ontwikkeling van technologie. Jules Verne beschreef al in zijn eerste verhaal een ballon, waarvan de opkomst kan worden veranderd door gas te verwarmen - nu vliegen dergelijke ballonnen de wereld rond. De geliefde in Rusland, de Britse sciencefictionschrijver Arthur Clark, stelde in 1945 voor om satellieten in geostationaire banen te lanceren en negen jaar later gaf hij de mogelijkheid aan om ruimtevaartuigen te gebruiken om het weer te voorspellen. Beide ideeën zijn al lang in praktijk gebracht met groot voordeel voor de mensheid.

Isaac Asimov, een klassieker van de Amerikaanse sciencefiction, verwende lezers ook met veel briljante technische voorspellingen. Een van hen is opgenomen in een kort verhaal van Reason, dat verscheen in het aprilnummer van Astounding Science Fiction (in het Russisch, het werd voor het eerst gepubliceerd in de cultcollectie "I, Robot" onder het kopje "Logica").

De actie vindt plaats op een van de ruimtestations die onze planeet van energie voorzien. Het bolvormige lichaam is omgeven door panelen met fotocellen die de zonnestralen omzetten in elektrische stroom, die een gigantische microgolfstralinggenerator voedt. Het wordt door een dunne straal naar een ontvangststation op aarde gestuurd en daar weer omgezet in elektriciteit. Eenvoudig, elegant en, belangrijker nog, is absoluut haalbaar vanuit het oogpunt van fysica. Toegegeven, fans van Asimov zullen zich herinneren dat de robot Kyuty, verantwoordelijk voor het werk van de zender, rebelleerde, maar uiteindelijk eindigt het verhaal met een gelukkig einde.

Het is heel goed mogelijk dat het idee van Asimov over slechts zeven jaar werkelijkheid zal worden - hoewel voorlopig zonder robots. Het is van plan om de in Californië gevestigde Solaren Corporation te implementeren, gecreëerd door een groep ingenieurs in de ruimtevaartindustrie ...

In de literatuur is er altijd een thema van het besparen van elektriciteit en het verlengen van de levensduur van gloeilampen. In de meeste artikelen wordt een zeer eenvoudige methode voorgesteld - een halfgeleiderdiode in serie schakelen met de lamp.

Dit onderwerp is herhaaldelijk verschenen in de tijdschriften "Radio", "Radioamateur", ze heeft "Radioamator" "[1-4] niet omzeild. Ze bieden een breed scala aan oplossingen: van de eenvoudige opname van een diode in serie met een cartridge [2], de moeilijke vervaardiging van een "tablet" [1] en de "voorschrijven van een aspirinelamp" [3] tot de vervaardiging van een "adapterdop" [4]. Bovendien op de pagina's " "Radioamator" "wakkert een rustig debat aan over wiens" pil "beter is en hoe deze te" slikken ".

De auteurs zorgden goed voor de "gezondheid" en "duurzaamheid" van de gloeilamp en vergaten hun gezondheid en de gezondheid van hun gezin volledig. "Wat is er aan de hand?" - u vraagt. Alleen in die knipperingen die suggereren maskeren met behulp van een "melkachtige" lampenkap [3]. Misschien is er een illusie van een afname van knipperingen, maar dit zal deze niet verminderen, en hun negatieve impact zal niet verminderen.

We kunnen dus kiezen wat belangrijker is: de gezondheid van de gloeilamp of die van ons? Is natuurlijk licht beter dan kunstmatig? Natuurlijk! Waarom? Er kunnen veel antwoorden zijn. En een daarvan - kunstmatige verlichting, bijvoorbeeld gloeilampen, knippert met een frequentie van 100 Hz. Let niet op 50 Hz, omdat het soms ten onrechte wordt aangenomen, verwijzend naar de frequentie van het elektrische netwerk. Vanwege de traagheid van onze visie merken we geen flitsen op, maar dit betekent helemaal niet dat we ze niet waarnemen. Ze beïnvloeden de gezichtsorganen en, natuurlijk, het menselijke zenuwstelsel. We worden sneller moe ...

Ondanks de onbetwistbare successen van de moderne theorie van elektromagnetisme, de oprichting op basis van gebieden als elektrotechniek, radiotechniek, elektronica, is er geen reden om deze theorie als voltooid te beschouwen.

Het belangrijkste nadeel van de bestaande theorie van elektromagnetisme is het gebrek aan modelconcepten, een gebrek aan begrip van de essentie van elektrische processen; vandaar de praktische onmogelijkheid van verdere ontwikkeling en verbetering van de theorie. En uit de beperkingen van de theorie volgen ook veel toegepaste moeilijkheden.

Er zijn geen redenen om aan te nemen dat de theorie van elektromagnetisme het hoogtepunt van perfectie is. In feite heeft de theorie een aantal omissies en directe paradoxen verzameld waarvoor zeer onbevredigende verklaringen zijn bedacht, of er zijn helemaal geen dergelijke verklaringen.

Hoe kan bijvoorbeeld worden uitgelegd dat twee onderling onbeweeglijke identieke ladingen, die volgens de wet van Coulomb van elkaar moeten worden afgestoten, daadwerkelijk worden aangetrokken als ze samen een relatief lang verlaten bron verplaatsen? Maar ze worden aangetrokken, omdat ze nu stromen zijn en identieke stromen worden aangetrokken, en dit is experimenteel bewezen.

Waarom neigt de elektromagnetische veldenergie per lengte-eenheid van een geleider met de stroom die dit magnetische veld genereert, tot in het oneindige als de retourgeleider wordt verwijderd? Niet de energie van de gehele geleider, maar precies per lengte-eenheid, bijvoorbeeld één meter? ...

Aan het einde van de vorige eeuw deed een jonge Amerikaanse student natuurkunde Edwin Hall een ontdekking die zijn naam invoerde in natuurkundeboeken. Hij voerde een eenvoudig, 'student'-experiment uit - hij bestudeerde de voortplanting van stroom in een dunne metalen plaat die tussen de polen van een sterke elektromagneet werd geplaatst. Studenten van alle universiteiten ondergaan laboratoriumpraktijk, waar ze met eenvoudige voorbeelden de vaardigheid van het experiment leren. Zo was het deze keer. Een bescheiden student had zich niet kunnen voorstellen dat zijn eenvoudige ervaring zou leiden tot een lawine aan onderzoek, waarvan sommige worden gekenmerkt door de meest eervolle wetenschappelijke prijs - de Nobelprijs.

Het apparaat waarmee Hall werkte bestond uit twee dwars geplaatste elektrische circuits - zo binden ze een doos snoepjes met een lint. De kettingen verschilden in die zin dat een ervan een elektrische batterij bevatte en de stroom ervan langs de plaat passeerde, de andere, dwars, geen stroombronnen had en eenvoudig de randen van de plaat verbond.

Zoals verwacht, registreerden de instrumenten in het geval dat de elektromagneet werd uitgeschakeld alleen de stroom langs de plaat - in het circuit met de batterij - en de afwezigheid ervan in het "lege" transversale circuit. Geen wonder. Zodra de elektromagneet aangreep, verscheen er echter zelf een elektrische stroom in het transversale circuit, als uit het niets. Het was interessant, maar er was hier geen wonder - een verklaring werd vrij snel gevonden ...

Ondanks de eeuwenoude studie van de geschiedenis van Egypte voor de moderne mens, blijven de geheimen van de oude beschaving en zijn kennis onopgelost.

Door het erfgoed van het oude Egypte te verkennen in tekeningen van tempels, graven, op stenen platen, in teksten, enz., Kunt u de mysterieuze technische apparaten zien die ze bezaten, waarvan informatie werd overgedragen aan afstammelingen.

Onder hen zijn: lampen, bronnen van statische energie, evenals mechanismen die deze energie gebruiken om arbeidsintensief werk uit te voeren.

Alle materiële lichamen hebben elektrostatische straling van verschillende sterkte. De krachtigste daarvan werden gebruikt door oude beschavingen.

De mensheid is herhaaldelijk geconfronteerd met natuurlijke fenomenen en experimenten die niet kunnen worden verklaard vanuit het standpunt van de moderne wetenschap (in ieder geval vanuit het standpunt van een toegankelijk deel ervan).Deze omvatten het bestaan ​​van afwijkende punten op de planeet, anti-zwaartekrachteffecten, overgangen naar andere dimensies van mensen en objecten, enz. Deze fenomenen komen in de regel voor in aanwezigheid van elektrische en magnetische velden en tonen de relatie tussen zwaartekracht en tijd aan elektromagnetische velden.

Elk elementair deeltje materie draagt ​​niet alleen zwaartekracht, maar ook een elektrische lading, maar over het algemeen is het elektrische potentieel in onze ruimte gelijk aan nul. Het gebrek aan elektrisch potentieel in het zwaartekrachtveld-ether is te wijten aan twee factoren:

1. Gelijkheid van het ethervormende paar deeltjes in onze ruimte (proton en elektron) van elektrische ladingen met een positief en negatief teken.

2. Het aantal protonen en elektronen is exact gelijk in het gehele gesloten volume van de metagalaxie.

Deze factoren zijn een eigenschap van materie, een eigenschap van het etherveld van het constante zwaartekrachtpotentieel van de gesloten ruimte-tijd van onze metagalaxie. Een elektrisch veld kan alleen aanwezig zijn in lokale regio's van ruimte-tijd. Vanuit het oogpunt van een verenigde theorie van veld, ruimte en tijd verwerft straling die een vergelijkbaar gebied doorkruist twee componenten: elektromagnetisch en magnetogravitational. In het ruimtegebied van dubbele aard van de zwaartekracht leidt niet alleen een verandering in het elektrische, maar ook een verandering in het zwaartekrachtveld tot de vorming van een magnetisch veld. De amplitude van de elektromagnetische en magnetogravitationele component van enkele oscillaties hangt af van de potentiaal van het veld van de tegenovergestelde aard (respectievelijk zwaartekracht en elektrisch).

Een verandering in het magnetische veld in ruimtetijd van een dubbele aard vormt zowel een elektrisch als een zwaartekrachtsveld, afhankelijk van de potentiaal van het veld van de tegenovergestelde aard. Als de elektrische potentiaal gelijk is aan nul, dan wordt de energie van het magnetische veld volledig overgedragen naar het elektrische veld. In een ideale zwaartekrachtether zijn er alleen elektromagnetische golven. In aanwezigheid van een elektrisch potentiaal van een positief of negatief teken, wordt een deel van de magnetische energie besteed aan de vorming van een zwaartekracht wisselend veld, en hoe groter de elektrische potentiaal, hoe groter de amplitude van de zwaartekrachtcomponent van de enkele elektromagnetische-zwaartekrachttrillingen.

De zwaartekrachtether van onze ruimte is een onuitputtelijke bron van elektromagnetische energie. Momenteel zijn er al apparaten gemaakt die elektriciteit 'uit het niets' ontvangen: uit ruimtetijd met een zwaartekracht. Dergelijke apparaten leggen de basis voor de energie van de toekomst ...

Tesla werd toegeëigend door de mogelijkheden van de helderziende, hij had een uitgesproken gave van onheil. De uitvinder beweerde dat hij zijn hersenen volledig van de buitenwereld kon loskoppelen. En in deze toestand daalden "uitbarstingen van enthousiasme", "innerlijke visie" en "aanvallen van overgevoeligheid" op hem af. Op dat moment, geloofde de wetenschapper, drong zijn geest door in de mysterieuze subtiele wereld.

Ooit zouden vrienden uit Philadelphia, die hem bezochten, met de trein naar huis terugkeren. Maar Tesla voelde een vreemd verlangen om hen op welke manier dan ook vast te houden. De trein waarop ze terug moesten keren, was vernield.

Een andere keer droomde hij dat zijn zus dodelijk ziek was en stierf. En dit bleek waar te zijn, hoewel hij geen informatie over haar ziekte ontving.

En toen de financiële begunstigde van Tesla J.P. Morgan een ticket kocht voor de eerste vlucht van de Titanic, stond de uitvinder categorisch erop dat hij de reis weigerde. Morgan geloofde Tesla en weigerde een prestigieuze vlucht.

Tesla was echt een geweldig persoon, een fenomenaal succesvolle ingenieur, uitvinder en wetenschapper, die ook deed zonder samenvattingen en tekeningen ...

De jongen, die nauwelijks de luiers had kunnen verwijderen, maar al met de 'mobiel', of de oma, in wiens boodschappentas de mobiele telefoon struikelt, is niemand vandaag verrast. Het teken van de tijd, zijn attribuut, zo vertrouwd en onmisbaar als een computer, televisie, elektrisch paneel in de gang. Dit alles creëert een elektromagnetische achtergrond, volledig onzichtbaar en onhoorbaar. Hoe milieuvriendelijk is het?

De wetenschap weet het niet, maar waarschuwt ...

Sommigen maken ons bang met kanker, seksuele impotentie, dementie en miskramen. Anderen stellen gerust - het is goed, ze behandelen zelfs magnetische velden! Over het algemeen maakt al het gif en al het medicijn, alleen de dosis dit of dat, zoals de oude Aesculapius zei. De experts van het Research Institute of Occupational Medicine van de Russian Academy of Medical Sciences en het Centre for Electromagnetic Safety van het Institute of Biophysics van het Ministerie van Volksgezondheid van de Russische Federatie namen de oprichting van deze "dosis" over. Voor de duidelijkheid: alle apparaten die elektriciteit verbruiken, behalve elektrische velden, maken ook magnetische apparaten.

Dit zijn hoogspannings- en kabellijnen, schakelborden, transformatoren en draden van voedingssystemen, trolleybussen en trams, metro's en forenzentreinen, huishoudelijke apparaten inbegrepen in het stopcontact ... En als er geen problemen zijn met elektrische velden, zijn ze lang bestudeerd en zijn ze vrij eenvoudig afgeschermd (voldoende obstakels in de vorm van versterkte betonnen muur of metalen gaas), zegt de adjunct-directeur van het Center Eugene Bicheldey, de wetenschap weet tot nu toe weinig over het biologische effect van magnetische velden, en het is technisch zeer moeilijk om zich ertegen te verdedigen en duur. Een persoon zonder speciale apparaten kan zijn aanwezigheid niet herkennen - hij heeft niet zo'n sensorisch orgaan. Hoewel de wetenschap heeft vastgesteld dat magnetische velden levende organismen ongunstig kunnen beïnvloeden. Maar hoe gevaarlijk zijn ze ...