Hybride met een super vliegwiel en een supervariator

Hybride auto's worden steeds populairder over de hele wereld. Dit wordt niet alleen veroorzaakt door hun brandstofefficiëntie, maar ook door milieu-eisen, die voortdurend worden aangescherpt, en hybride auto's verminderen de uitstoot van onverbrande koolwaterstoffen en stikstofoxiden in de atmosfeer met 85%.

De meeste hybriden hebben momenteel twee motoren. Dit is een verbrandingsmotor (hierna ICE) en een elektromotor. Een elektromotor heeft in de regel minder vermogen dan een verbrandingsmotor, maar toch zijn zware batterijen of brandstofcellen nodig voor de werking ervan. Ze nemen veel ruimte in de auto in en verhogen het gewicht.

Toyota Prius II, die wordt beschouwd als een van de beste hybriden, heeft bijvoorbeeld een motor van 75 l / s, een elektromotor van 67 l / s, een brandstofverbruik in de stad van 4,3 l / 100 km en een algehele efficiëntie van 37%. Kilometerstand alleen op batterijen - 10 km. Batterijgewicht 50 kg.

Het is echter mogelijk om hybriden te maken met een brandstofverbruik van 1 l / 100 km, 97% efficiëntie en een tienvoudige vermindering van de uitlaatgiftigheid!

Deze mogelijkheid bestaat uit het gebruik van een supervliegwiel en een supervariator in plaats van batterijen en een elektromotor. Een super vliegwiel verschilt van een conventioneel vliegwiel doordat het niet monolithisch is, maar gedraaid van een tape of draad. Op deze manier wordt de energie-intensiteit verhoogd en wordt het gevaar van scheuren praktisch geëlimineerd.

Supervliegwielen zijn apparaten voor kinetische energieopslag. De maker van het supervliegwiel is professor aan de Moscow State Industrial University, doctor in de technische wetenschappen, professor Nurbey Vladimirovich Gulia.

Een supervariator is een apparaat met een continue stroom, waarmee u soepel de overbrengingsverhouding van de transmissie van een auto in het bereik van 25-30 kunt wijzigen met een efficiëntie van 97%, zowel tijdens het versnellen als tijdens het remmen (herstel). Een auto met een dergelijk apparaat kan een snelheid hebben van 5 tot 150 km / u (5x30 = 150).

De energie-intensiteit van een super vliegwiel kan duizenden keren groter zijn dan de energie-intensiteit van de beste chemische batterijen. Een koolstofvezel supervliegwiel op basis van nanobuizen van 20 kg kan bijvoorbeeld een ononderbroken kilometerstand van een personenauto van 200.000 km opleveren.

Het zou mogelijk zijn om het los te draaien bij het loslaten van de auto en zonder benzine te rijden. Als we gewone materialen nemen, slaat een vliegwiel van glasvezel van 20 kg voldoende energie op voor 500 km run of een personenauto wanneer deze is afgerold. Het aantal energieopslag-retourcycli is vrijwel onbeperkt.

Er zijn technologieën ontwikkeld voor het op lange termijn draaien van het supervliegwiel en energieoverdracht. Rusland in deze richting heeft prioriteit dankzij professor N.V. Gulia. Er zijn patenten en praktische voorbeelden. Het eerste patent ter wereld voor een supervliegwiel N.V. Gulia ontving in 1983.

Een hybride van dit ontwerp veronderstelt een verbrandingsmotor van ongeveer 10 l / s, een supervliegwiel van enkele kg en een supervisor. De motor werkt alleen bij het ronddraaien van het vliegwiel en het verlagen van de snelheid met 2 keer. Het begint korte tijd bij omwentelingen die overeenkomen met maximale efficiëntie, dus het brandstofverbruik is erg klein. Het aandrijfrendement is 97%. Versnelling en vertraging kunnen erg intens zijn, omdat Het energieverbruik van een super vliegwiel is enorm.

Door een dergelijke hybride in massaproductie te lanceren, zou Rusland zijn rechtmatige plaats in de lijst van industriële landen kunnen innemen. Geld, ontwikkelingen, patenten - dit alles is beschikbaar. Alleen politieke wil is nodig.