Daedalus 'Uitvinding: ondergrondse opslag van elektriciteit

Daedalus is het pseudoniem van een Engelse wetenschapper David Jones. Hij leidde vele jaren Daedalus-column in het tijdschrift New Scientist, waar hij zijn ideeën en uitvindingen met de lezers van het tijdschrift deelde.

De inventieve fantasie van Daedalus is altijd gebaseerd op wetenschappelijke realiteit. En vreemd genoeg werd ongeveer 17% van de uitvindingen in een of andere vorm vervolgens serieus genomen, gepatenteerd, geïmplementeerd en sommige, zo bleek, waren al eerder geïmplementeerd! Sommige ideeën van Daedalus die in het tijdschrift werden gepubliceerd, werden 'in de praktijk' gedemonstreerd - in populaire televisieprogramma's.

Ondergrondse elektriciteitsopslag

De homopolaire theorie van aardmagnetisme beweert dat in convectiestromen van gesmolten ijzer die in de kern van de aarde bewegen onder invloed van het magnetische veld van de planeet, een elektrische stroom ontstaat die op zijn beurt dit veld ondersteunt.

Daedalus ziet in het bestaan ​​van deze stromingen de sleutel tot het oplossen van het energieprobleem - u hoeft alleen de elektroden zo diep te laten zakken dat ze verbinding maken met de diepe stromingen. De diepte van conventioneel boren is beperkt tot enkele kilometers.

Daedalus herinnert zich echter dat de rotsen eigenlijk van plastic zijn en dat de wereld in hydrostatisch evenwicht is. Dat is de reden waarom ondergrondse olievoorraden onder druk staan, en om dit te compenseren, moeten olieproducenten zware kleimodder in de putten pompen.

Laten we zeggen Daedalus, wij we vullen een put van tien kilometer niet met een klei-oplossing, maar met een veel dichtere vloeistof, bijvoorbeeld kwik. De hydrostatische druk aan de onderkant van de put zal ongeveer 13.000 atm bedragen, d.w.z. veel hoger dan de druk in de omringende rots. De rots zal een beetje - en mogelijk vrij snel - beginnen toe te geven, omdat de temperatuur op deze diepte 400 ° C kan overschrijden. Kwik begint af te breken en als het continu van bovenaf wordt gegoten, gaat het proces steeds sneller.

Elk vast lichaam op een voldoende hoge temperatuur wordt een geleider van elektriciteit (vanwege de thermische excitatie van elektronen). Dit geeft Daedalus reden om te hopen dat de kwik "bur-elektrode" de "dynamotoks" binnen enkele tientallen kilometers zal bereiken en dat het niet nodig zal zijn om 1.000 kilometer diep in de aarde te boren om de werkelijke vloeibare kern te bereiken. Naarmate je dieper in warmere lagen gaat, kan kwik bovendien worden vervangen door goedkopere en meer vuurvaste legeringen - van de houtlegering tot gesmolten ijzer.

Om een ​​zo groot mogelijk potentiaalverschil te creëren, is Daedalus van plan verbinding te maken met ondergrondse stromingen op verschillende punten met verschillende polariteit. Het is waarschijnlijk dat het potentiaalverschil niet groter zal zijn dan 100 V, maar de interne weerstand van de aarde is blijkbaar zo klein dat het mogelijk is om stromen van miljarden ampères te selecteren zonder angst voor kortsluiting van de aarde. De nieuwe energiebron zal alle energieproblemen van de mensheid oplossen zonder een bedreiging voor het milieu te vormen. Maar zullen leden van de Society of Friends of Nature dit project goedkeuren?

New Scientist, 14 juli 1977

1. Om zware metalen uit de lava te extraheren, wordt gesmolten metaal (bijvoorbeeld ijzer) op het effluent uit de darmen gesproeid.

2. Een elektrode van gesmolten ijzer dient als stroomcollector en wordt ook gebruikt om metaalionen uit lava te extraheren.

3. Afval wordt geloosd in een neerwaartse lavastroom.

4. De gasuitlaat. Lava kan nuttige gassen bevatten (zoals methaan).

Vorige week onthulde Daedalus de zijne een project voor het boren naar een diepte waar elektrische stromen stromen die het magnetische veld van de aarde ondersteunen. Dit zal het volgens Daedalus mogelijk maken om goedkope elektriciteit te ontvangen via stroomcollectoren van gesmolten metaal. Nu merkt Daedalus op dat de stroom die van de ondergrondse 'dynamo' wordt afgeleid, metalen elektrodekolommen tot zeer hoge temperaturen kan verwarmen. Wanneer ze zo verwarmd worden dat het omringende gesmolten gesteente zelf een goede geleider van elektriciteit wordt, zal de behoefte aan elektroden verdwijnen.

Zelfverwarmende stroomvoerende kolom, witgloeiend, zoals de kaars van Nernst, verbindt de darmen van de aarde met het oppervlak - je krijgt zoiets als getemde elektrische vulkaan, of, zoals Daedalus het noemt, "Elektran". Hierdoor zal een enorme hoeveelheid warmte naar het oppervlak komen - zowel door elektrische verwarming van de geleidende kolom als door convectie van heet magma op het aardoppervlak.

Diepe rotsen die naar de oppervlakte komen, zullen buitengewoon interessant blijken te zijn voor geologen en zullen ook van groot belang zijn voor de economie (aangezien Daedalus suggereert dat in het verleden geologische tijdperken, zwaardere elementen - zoals goud, platina, palladium, enz. - diep zijn gezonken in de ingewanden van de aarde). Neerwaartse convectiestromen van gesmolten gesteente kunnen worden gebruikt voor de verwijdering van alle soorten afval, inclusief radioactieve en kankerverwekkende stoffen.

Dankzij actie piëzo-elektrische effecten in overbelaste roodgloeiende rotsen moeten seismische 'kraken' en 'gekreun' van de planeet worden overgebracht naar de geleidende lagen. De resulterende elektrische stroom zal worden versterkt - onder invloed van hetzelfde homopolaire mechanisme dat wereldwijde elektrische stromen en het geomagnetische veld ondersteunt.

Een analyse van de elektrische ruis die door de electran wordt gecontroleerd, levert belangrijke geofysische informatie op. Het zal bijvoorbeeld mogelijk zijn om aardbevingen te voorspellen of zelfs te voorkomen door een spanning op de resonantiefrequentie op de electran aan te leggen, die, wanneer versterkt door de werking van het homopolaire mechanisme, resonante elektrostrictieve vernietiging van overbelaste rotsen zal veroorzaken.

Evenzo zullen telegraafsignalen die op één electran worden toegepast door anderen over de hele wereld worden ontvangen. Bovendien zullen ze misschien modulatie van het magnetische veld van de aarde veroorzaken, dus om ze te ontvangen heb je gewoon een kompas nodig! Waar zullen deze Daedalus-fantasieën onze ellendige planeet van maken?

New Scientist, 21 juli 1977

Lees ook:Alternatieve energiebronnen