Hoe een kasverwarming te maken met een verwarmingskabel

Groenten kweken in een kas vereist speciale aandacht voor alle nuances en omstandigheden. Een belangrijke rol wordt gespeeld door de temperatuur van de bodem en de omgeving. Vorst is vooral gevaarlijk voor planten, en als de temperatuur van de grond onder de aanbevolen norm daalt, kunnen de zaailingen helemaal verdwijnen. Daarom moet u het bodemverwarmingssysteem uitrusten. Een van de mogelijke opties is het verwarmen van de kassen en grond met een verwarmingskabel.

Toepassing functies

Het verwarmen van de grond met een kabel zal helpen om een ​​groter gewas te bereiken dan zonder. Dankzij de verwarmingskabel ontvangt u de volgende voordelen:

1. De grond zal niet bevriezen, zelfs niet bij strenge vorst.

2. Het planten van zaailingen kan eerder worden gedaan.

3. In warme grond groeien planten sneller.

4. Het oogstseizoen wordt verlengd.

5. Plantengroei is mogelijk in het koude seizoen, zelfs in de winter, zelfs in de koude zomer.

6. Het is mogelijk om thermofiele planten voor hen in ongebruikelijke omstandigheden te laten groeien.

7. Het proces van zaadkieming wordt ook versneld.

De optimale temperatuur wordt geacht op 15-25 graden Celsius te liggen. Om deze temperatuur te bereiken, moet 75-100 W / m worden uitgegeven. In dit geval mogen de opgegeven parameters niet worden overschreden, omdat oververhitting van het wortelstelsel en onderkoeling gevaarlijk zijn.

Om de kabel te sparen, moet deze alleen worden gelegd op die plaatsen waar planten zullen groeien. De aarde opwarmen onder paden en doorgangen is eenvoudig zinloos.

Soorten verwarmingskabels

1. Resistieve kabel. Deze kabel heeft een hoge kernweerstand. Wanneer een elektrische stroom vloeit, wordt warmte gegenereerd. Het voordeel is dat ze goedkoop zijn. Het nadeel is dat het niet alleen kan worden ingekort of verlengd omdat het vermogen en de totale weerstand afhankelijk zijn van de lengte. Als je te veel verlengt, is de weerstand groot en neemt de verwarming af, integendeel, korter, dan zal de kabel te warm worden en uiteindelijk opbranden.

De wet van Ohm werkt hier - hoe lager de weerstand, hoe groter de stroom en kracht. Dergelijke kabels hebben verschillende capaciteiten, de meest voorkomende met een vermogen van ongeveer 30 W / m. Bovendien heeft elke kabelsectie dezelfde warmteoverdracht.

2. Zone - dit is een type weerstandskabels. Het verschilt dat het bestaat uit twee geleidende draden (koper), waartussen een spiraal is aangesloten. Het wordt zonaal genoemd, omdat de spiraal niet over de gehele lengte vast is, maar is verdeeld in secties - zones. Dankzij dit ontwerp wordt het mogelijk om het te verlengen of in te korten, meestal is de lengte van een zone ongeveer 1 m. Alle zones zijn parallel verbonden.

3. Zelfinstellende kabel. Het bevindt zich tussen twee geleidende kernen, waartussen zich een verwarmingselement bevindt. Als een verwarmingselement met behulp van een halfgeleidermateriaal, de zogenaamde een matrix die de geleidbaarheid verandert als functie van de temperatuur. Hierdoor heeft het zelfregulerende eigenschappen. Daarom is lokale oververhitting niet toegestaan. Elk van de kabelsecties kan een verschillende warmteafvoer hebben.

Het ontwerp:

Werkingsprincipe:

Er zijn ook verschillende temperaturen.

De eerste twee opties worden gebruikt in combinatie met een thermostaat, voor de bediening van zelfregulerende kabels kunnen ze niet worden gebruikt.

Installatie van verwarmingskabel

Om de verwarmingskabel ondergronds te leggen, moet u de grondlaag verwijderen, van een halve meter tot een meter. Een laag zand wordt op de bodem van de put gegoten. De dikte van de laag is afhankelijk van de vriesdiepte van het jaar en de minimum temperaturen. Gemiddeld is 20-30 centimeter voldoende. Zand moet worden gestampt, hiervoor kan tijdens het aanstampen water worden gegeven. Dit is noodzakelijk om te voorkomen dat de warmte naar beneden gaat. Je kunt deze laag vullen met beton of bedekken met isolon.

Vervolgens wordt de kabel op een metalen gaas gelegd, waarop het wordt aangetrokken door plastic kabelbinders (klemmen) voor bevestiging. Er zijn twee stijlopties: rechte lijnen of een kronkelende lijn.

Er wordt weer een laag zand op gelegd. Ongeveer 5-10 centimeter en geramd. Een beschermend gaas wordt aangebracht om de verwarmingskabel te beschermen tegen schade bij het graven van de grond.

De laatste stap is om een ​​laag aarde van 30-40 cm dik te leggen.

Aansluiting verwarmingskabel

Om de verwarmingskabel op de stroom aan te sluiten, moet u ze samenknijpen met hulzen en alle verbindingen afdichting met krimpkous.

In een eerder gepubliceerd artikel we hebben het al in detail onderzocht kabelverlenging en verbindingsproblemen.

Een enkeladerige verwarmingskabel is volgens dit schema aangesloten.

Let op:

Wanneer u een kabel koopt en legt, wordt de lengte ervan zodanig gekozen dat u genoeg hebt om de hele sectie te doorlopen en terug te keren naar het verbindingspunt.

Aansluitschema van een tweeaderige verwarmingskabel:

Het is op één punt met beide kernen verbonden en aan het einde zetten ze een eindhuls op.

In de uitverkoop vindt u ook speciale kits met connectoren voor het aansluiten van stroom, deze worden DEVI EasyConnect genoemd.

Of een kabel met een koppelingloze stroomaansluiting, het uiteinde dat op de stroombron is aangesloten, wordt koud genoemd.

conclusie

Door de grond in kassen te verwarmen, kun je je gewas en zaailingen behouden, zelfs met strenge vorst. Het eindresultaat zal beter zijn dan zonder hen. Naast het type verwarming dat wordt overwogen, is verwarming met leidingen met warm water ook mogelijk.

Een geschatte hoeveelheid werk voor het organiseren van bodemverwarming wordt getoond in de video: