Het is gemakkelijk om per ongeluk te sterven aan elektrische stroom, maar het is extreem moeilijk om opzettelijk een persoon met elektrische stroom te doden

Aandachtsfactor beïnvloedt de uitkomst van elektrisch letsel

Onopgeloste kwestie van wat primair is wanneer fatale elektrische schok - schade aan de luchtwegen of hartstilstand is grotendeels te wijten aan de enorme rol van het centrale zenuwstelsel, die onverwacht onze ideeën over het werkingsmechanisme van elektrische stroom verwart. In sommige gevallen dwingt het centrale zenuwstelsel de onomkeerbare ontwikkeling van pathologische veranderingen, in andere integendeel, het creëert defensieve (beschermende) lijnen tegen hen.

Experimenteel elektrisch trauma kan geen eenduidige interpretatie geven van deze mysterieuze omstandigheden. Het belangrijkste object van studie is te complex - de persoon, en daarom is de overdracht van gegevens verkregen tijdens het experimentele elektrische trauma veroorzaakt aan het model, d.w.z. aan het dier, te conditioneel. Het is voornamelijk voorwaardelijk omdat een dergelijke overdracht geen rekening houdt de toestand van het centrale zenuwstelsel van een persoon, waarvan de belangrijkste rol bij de uitkomst van een elektrische schok buiten twijfel staat.

Al van het werk van een van de oprichters van de elektrische veiligheid van Jellinek, voltooid in de jaren twintig XX eeuw volgde het dat de verschillen tussen het centrale zenuwstelsel van mens en dier het volledig en volledig simuleren van de elektrische verwonding van een persoon aan een dier niet toelaten. Jellinek kwam misschien het dichtst in de buurt van de redenen die het moeilijk maken om de experimentele gegevens te verzoenen met de gegevens verkregen door statistische en instrumentele analyse van industriële en huishoudelijke elektrische letsels. Gewoon verwijzen nen het idee ontwikkelde zich herhaaldelijk in zijn werken over de rol in de uitkomst van een nederlaag "Aandachtsfactor"d.w.z. ongeveer het dominante belang van het centrale zenuwstelsel.

Welsprekend zijn verklaring: "Niet elke stroom doodt, maar elke stroom kan doden", die in een enigszins gewijzigde vorm als volgt klinkt: "Het is gemakkelijk om per ongeluk te sterven aan elektrische stroom, maar het is extreem moeilijk om opzettelijk een persoon met elektrische stroom te doden."

Jellinek kon het belang van de aandachtsfactor identificeren tijdens zijn onderzoek naar elektriciteitsongevallen. Hij schreef:

“Het belangrijkste kenmerk van elektrisch trauma is dat de spanning van onze aandacht, onze vaste wil, niet alleen in staat is om het effect van elektrische stroom te verzwakken, maar soms zelfs volledig te vernietigen. De verpletterende kracht van een vallende balk of explosie kan niet worden verzwakt door moed en heroïsch uithoudingsvermogen, maar dit is heel goed mogelijk in verband met de werking van een elektrische schok als deze optreedt tijdens een periode van intense aandacht. Inderdaad, hij die een schot hoort zonder de schutter te zien, kan sterven aan een plotselinge schok, terwijl hij die naar de schutter kijkt of zichzelf schiet niet wordt blootgesteld aan schok. "

Hier denken we niet aan zogenaamde onvrijwillige aandacht, die wordt veroorzaakt door een onverwachte gebeurtenis, maar aan die aandacht, die door de kracht van golven op ons wordt gericht bij verwachte verschijnselen, gebeurtenissen en irritaties.

"De aandachtsfactor," schreef Jellinsk, "speelt een extreem grote, misschien beslissende rol ...", en verder: "er gebeurt niets met degenen die in een geconcentreerde aandacht zijn ... Hij contrasteert zijn aandacht als een schild , een vreselijk moment dat zou kunnen gebeuren. "

De Engelsen zeggen: "Een man wiens geest is voorbereid, is twee waard" ("Een man wiens geest is voorbereid is twee waard.") Ze drukken hetzelfde idee uit met andere woorden: "Voorwaarschuwing is voorarm" ("Voorwaarschuwing - voorarm"). De Fransen hebben een soortgelijke uitdrukking: "Un homme averti vaut deux" ("Een gewaarschuwd persoon is er twee waard").

Jellinek toonde het belang van de aandachtsfactor niet alleen op de materialen verkregen bij de studie van ongevallen, maar ook experimenteel. De experimenten werden uitgevoerd op katten. Die dieren die zich in een kalme toestand bevonden stierven aan een spanning van 220 V, en die die werden geplaagd met een stok en tegelijkertijd dezelfde spanning toepasten, zagen deze elektrische schok als een stok en snelden naar de experimentator.

Zeer interessante gegevens over het effect van de aandachtsfactor op de uitkomst van elektrisch letsel werden verkregen door R. A. Vedentieva, die experimenteerde onder begeleiding van G. Yu. Belitsky. De experimenten werden uitgevoerd op honden. De sluiting van het elektrische circuit veroorzaakte convulsies en vervolgens een pathologische reactie in de vorm van verhoogde vasculaire permeabiliteit. Een kenmerk van de experimenten was dat het circuit werd voorafgegaan door de levering van een voorwaardelijk signaal dat experimentele dieren waarschuwde voor de naderende impact. Als resultaat van de experimenten werd ongetwijfeld vastgesteld dat de waarschuwing de bovengenoemde pathologische reactie veranderde, en de aard van deze verandering hing af van de huidige waarde. En dit betekent dat de waarschuwing het verschil in de sterkte van de reacties 'gladstrijkt': het verzwakt het sterke en versterkt het zwakkere.

Het belang van de aandachtsfactor heeft steeds meer bewijs gevonden in de resultaten van ongevallenonderzoek.

Natuurlijk is de 'attentiefactor' niet de enige reden voor het verklaren van significante tegenstrijdigheden tussen dierproeven en observaties van het effect van elektrische stroom bij elektrische verwondingen. Maar dit is een belangrijke reden. Daarom moet de studie van de aandachtsfactor worden versterkt. Er moet worden aangenomen dat de resultaten van een dergelijke studie de bestaande tegenstrijdigheden bij de beoordeling van gevaarlijke waarden van stroom en spanning voor mensen zullen elimineren.

Opgemerkt moet worden dat vertegenwoordigers van de school van V. A. Negovsky het niet eens waren met de gedachte van Jellinek en zijn volgelingen over de afwezigheid van een lineair verband tussen de waarde van de schadelijke stroom en de uitkomst van de laesie. Ze bekritiseerden deze bewering vanwege de onzekerheid, die naar hun mening het onmogelijk maakte om de basis van beschermende maatregelen te standaardiseren. Maar deze kritiek is onhoudbaar, omdat de beginwaarden van gevaarlijke of niet-gevaarlijke stromingen helemaal niet vooraf een complex van effectieve beschermende maatregelen bepalen. Zowel het uitvoeren van preventieve isolatietests als het vergroten van de betrouwbaarheid van de apparatuur zijn maatregelen die kunnen worden geïmplementeerd met enige onzekerheid in de initiële schadelijke parameters. Bovendien is het precies de "vaagheid" van de verklaring van Jellinek die gericht is op de implementatie van organisatorische en technische maatregelen die de voorwaarden voor de nederlaag elimineren.

Manoilov V.E.

Lees ook:Hoe kinderen te beschermen tegen elektrische schokken