Υπολογισμοί και εσφαλμένοι υπολογισμοί της οικονομίας βάσει στατιστικών στοιχείων.

Η αύξηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στη Ρωσία λαμβάνει άλματα. Με τη σημερινή γενιά των 210 GW από όλους τους τύπους σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, εξακολουθεί να μην είναι αρκετό. Μία αύξηση της παραγωγής μόνο 1,5 φορές, σε 350 GW, προγραμματίζεται μόνο το 2020.

Αλλά υπάρχει η ευκαιρία να αυξηθεί η ισοδύναμη παραγωγή ενέργειας σε μόλις έξι μήνες. Ταυτόχρονα, φορτώνοντας τις επιχειρήσεις τους, αδρανείς σε μια κρίση, ως εκ τούτου, τη μείωση της ανεργίας.

Τι είναι αυτός ο τρόπος; Ας εξετάσουμε τα πάντα λεπτομερώς. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το 80% της παραγόμενης ενέργειας μπορεί να εξοικονομηθεί μέσω τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας. Αυτό είναι 210 x 0,8 = 168 GW. Για λόγους σύγκρισης, ο μεγαλύτερος υδροηλεκτρικός σταθμός στη Ρωσία, Sayano-Shushenskaya, παράγει 6,4 GW. Και αυτό ήταν πριν από το ατύχημα ...

Παρά τις αδιαμφισβήτητες επιτυχίες της σύγχρονης θεωρίας του ηλεκτρομαγνητισμού, τη δημιουργία με βάση τις κατευθύνσεις της, όπως η ηλεκτρολογία, η ραδιοτεχνία, η ηλεκτρονική, δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρηθεί αυτή η θεωρία ολοκληρωμένη. Το κύριο μειονέκτημα της υπάρχουσας θεωρίας του ηλεκτρομαγνητισμού είναι η έλλειψη μοντέλων, η έλλειψη κατανόησης της ουσίας των ηλεκτρικών διεργασιών, άρα η πρακτική αδυναμία περαιτέρω ανάπτυξης και βελτίωσης της θεωρίας. Και από τους περιορισμούς της θεωρίας, ακολουθούν και πολλές εφαρμοσμένες δυσκολίες.

Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού είναι το ύψος της τελειότητας. Στην πραγματικότητα, η θεωρία έχει συσσωρεύσει αρκετές παραλείψεις και άμεσες παραδοξίες για τις οποίες έχουν επινοηθεί πολύ ανεπαρκείς εξηγήσεις ή δεν υπάρχουν καθόλου εξηγήσεις.

Για παράδειγμα, πώς να εξηγήσουμε ότι δύο αμοιβαία ακίνητα πανομοιότυπα φορτία, τα οποία υποτίθεται ότι απορρίπτονται το ένα από το άλλο σύμφωνα με τον νόμο Coulomb, έλκονται στην πραγματικότητα εάν μετακινούνται μαζί μια σχετικά μακρά εγκαταλελειμμένη πηγή; ...

Ο παράγοντας προσοχής επηρεάζει την έκβαση των ηλεκτρικών τραυματισμών

Το ανεπίλυτο ζήτημα του πρωτογενούς σε ένα θανατηφόρο ηλεκτρικό τραύμα - βλάβη του αναπνευστικού συστήματος ή καρδιακή ανακοπή - οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τεράστιο ρόλο του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο οποίος αναποδογυρίζει σύγχυση στις ιδέες μας σχετικά με το μηχανισμό δράσης του ηλεκτρικού ρεύματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κεντρικό νευρικό σύστημα αναγκάζει την μη αναστρέψιμη ανάπτυξη παθολογικών αλλαγών, σε άλλες, αντίθετα, δημιουργεί αμυντικές (προστατευτικές) γραμμές εναντίον τους.

Το πειραματικό ηλεκτρικό τραύμα δεν μπορεί να παράσχει μια ξεκάθαρη ερμηνεία αυτών των μυστηριωδών περιστάσεων. Το κύριο αντικείμενο της μελέτης είναι πολύ περίπλοκο - το άτομο και επομένως η μεταφορά των δεδομένων που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια του πειραματικού ηλεκτρικού τραύματος που προκαλείται στο μοντέλο, δηλ. Στο ζώο, είναι πάρα πολύ υπό όρους. Αυτό εξαρτάται κυρίως από το γεγονός ότι μια τέτοια μεταφορά δεν λαμβάνει υπόψη την κατάσταση του κεντρικού νευρικού συστήματος ενός ατόμου, ο σημαντικότερος ρόλος του οποίου είναι εξ ορισμού η έκβαση ενός ηλεκτρικού σοκ ...

Τα περισσότερα οχήματα χρειάζονται αναρτήσεις που απορροφούν κραδασμούς για να εξασφαλίσουν ομαλή οδήγηση. Η εξαίρεση είναι οι συσκευές μαξιλαριού αέρα (WUA), αλλά πρέπει να πληρώσουν για την απαλότητα της ανάγκης να αντλούν συνεχώς μια τεράστια ποσότητα αέρα. Επομένως, ο Daedalus προσπαθεί να κατασκευάσει έναν νέο τρόπο μεταφοράς, ο οποίος καταλαμβάνει μια ενδιάμεση θέση μεταξύ της τροχοφόρου μεταφοράς και των WUAs.

Το αυτοκίνητο του Daedalus (το πρωτότυπο του οποίου ήταν ένας δονητικός μεταφορέας) έχει αντί για τροχούς ειδικούς δρομείς ή "παπούτσια", που τοποθετούνται καθ 'όλο το μήκος της συσκευής και εκτελούν γρήγορους κάθετους κραδασμούς, έτσι ώστε το όχημα να κινείται προς τα εμπρός,

Εάν τα παπούτσια είναι επαρκώς ελαστικά (για παράδειγμα, κατασκευασμένα από το υπέροχο καουτσούκ που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μπάλες μωρών), τότε η απώλεια ενέργειας θα είναι μικρή και η ισχύς που καταναλώνεται για την κίνηση θα είναι μικρή.

Οι ταχύτητες της νέας μεταφοράς, που μπορούν να θεωρηθούν ως μια λογική εξέλιξη της αρχής ...

Από την άποψη της χημικής τεχνολογίας, το πλύσιμο πιάτων είναι μια εξαιρετικά οικονομική διαδικασία: για να ξεπλύνετε λίγο βρωμιά, καταναλώνεται τεράστια ποσότητα νερού. Ακόμα πιο περίεργα παραδείγματα σπατάλης είναι το πλύσιμο και το λούσιμο και πολλές βιομηχανικές διαδικασίες είναι ακόμη χειρότερες.

Κάθε σωματίδιο βρωμιάς περιβάλλεται από ένα στρώμα απορρυπαντικών μορίων (απορρυπαντικό), το οποίο το συγκρατεί σε εναιώρηση σε ένα υγρό, έτσι ώστε αυτό το ακριβό προϊόν τελικά να εισέρχεται και σε ένα σωλήνα αποστράγγισης.

Σε αναζήτηση μέτρων εξοικονόμησης, ο Daedalus υπενθύμισε την ηλεκτρολυτική επίστρωση - τη μέθοδο εφαρμογής μεταλλικών επιστρώσεων με ηλεκτρολυτική εναπόθεση μετάλλου στην επιφάνεια ενός προϊόντος. Ομοίως, υποστηρίζει ο Daedalus, η βρωμιά από το διάλυμα καθαρισμού μπορεί να εγκατασταθεί στο αντίστοιχο ηλεκτρόδιο.

Καθώς το ηλεκτρόδιο καλύπτεται με μια μεμβράνη βρωμιάς, τα απορρυπαντικά μόρια θα απελευθερωθούν - έτσι έχουμε ένα καθαρό, αφρώδες απορρυπαντικό διάλυμα κατάλληλο για επαναχρησιμοποίηση ...

Ο Daedalus είναι το ψευδώνυμο του αγγλικού επιστήμονα David Jones. Για πολλά χρόνια ηγήθηκε της στήλης Daedalus στο περιοδικό New Scientist, όπου μοιράστηκε τις ιδέες και τις εφευρέσεις του με τους αναγνώστες του περιοδικού.

Η εφευρετική φαντασία του Daedalus βασίζεται πάντα στην επιστημονική πραγματικότητα. Και παράξενα, περίπου το 17% των εφευρέσεων σε μία ή την άλλη μορφή στη συνέχεια ελήφθησαν σοβαρά υπόψη, κατοχυρώθηκαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, εφαρμόστηκαν και μερικές, όπως αποδείχθηκε, είχαν ήδη εφαρμοστεί πριν! Μερικές από τις ιδέες του Daedalus που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό επιδείχθηκαν "στην πράξη" - στα τηλεοπτικά προγράμματα δημοτικών επιστημών ...

Η ομοφυλοφιλική θεωρία του χερσαίου μαγνητισμού δηλώνει ότι στα ρεύματα μεταφοράς υγρού σιδήρου που μετακινούνται στον πυρήνα της Γης υπό την επίδραση του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη, δημιουργείται ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο με τη σειρά του υποστηρίζει αυτό το πεδίο.

Ο Daedalus βλέπει στην ύπαρξη αυτών των ρευμάτων το κλειδί για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος - απλά πρέπει να μειώσετε τα ηλεκτρόδια τόσο βαθιά ώστε να συνδεθείτε με τα βαθιά ρεύματα ...

Στις αρχές του εικοστού αιώνα, έντονες συζητήσεις μεταξύ ειδικών σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χρήσης κυκλωμάτων άμεσης και εναλλασσόμενου ρεύματος για τροφοδοσία ρεύματος. Έτσι συνέβη ότι δόθηκε προτίμηση στα τριφασικά κυκλώματα εναλλασσόμενου ρεύματος. Οι βιομήχανοι, έχοντας υπολογίσει τον όγκο των κεφαλαιουχικών δαπανών για τη δημιουργία συστημάτων τροφοδοσίας, επέλεξαν, φαίνεται, την πλέον βέλτιστη επιλογή.

Ο αποφασιστικός ρόλος στη διαδεδομένη διανομή τριφασικών δικτύων AC διαδραμάτισε η απλότητα της απόκτησης ροπής με έναν ελάχιστο αριθμό φάσεων. Ενάντια στο συνεχές ρεύμα, τα επιχειρήματα αυτά προβλήθηκαν ως το υψηλό κόστος και τη χαμηλή αξιοπιστία των κινητήρων, την πολυπλοκότητα της μετατροπής της ενέργειας. Αλλά αυτό ήταν τότε. Τι τώρα; Η πρακτική εμπειρία που έχει αποκτηθεί εδώ και πολλά χρόνια από την ανάπτυξη της βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας δίνει, κατά τη γνώμη μου, καταστροφικά αποτελέσματα.

Η πρώτη. Από την πορεία των θεωρητικών θεμελίων της ηλεκτρολογίας είναι γνωστό ότι για να μεταφερθεί η μέγιστη ισχύς στο φορτίο σε κυκλώματα εναλλασσόμενου ρεύματος, πρέπει να πληρούται η προϋπόθεση της ίσης αντίστασης πηγής στην αντίσταση της γραμμής και στην αντίσταση φορτίου. Επομένως, η θεωρητικά εφικτή απόδοση για κυκλώματα εναλλασσόμενου ρεύματος είναι 33% ...

Ο συγγραφέας φοβάται ότι ο άπειρος αναγνώστης δεν θα διαβάσει περαιτέρω την επικεφαλίδα. Πιστεύει τον ορισμό όρους άνοδος και κάθοδος Κάθε ικανός άνθρωπος γνωρίζει ότι, όταν λύνεται ένα σταυρόλεξο, όταν ρωτάει για το όνομα του θετικού ηλεκτροδίου, γράφει αμέσως τη λέξη άνοδο και τα πάντα ταιριάζουν στα κελιά. Αλλά δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι χειρότερα από τη μισή γνώση.

Πρόσφατα, στη μηχανή αναζήτησης Google, στην ενότητα "Ερωτήσεις και απαντήσεις", βρήκα καν έναν κανόνα με τον οποίο οι συντάκτες της προτείνουν να θυμηθούμε τον ορισμό των ηλεκτροδίων. Εδώ είναι:

«Κάθοδο - αρνητικό ηλεκτρόδιο η άνοδος είναι θετική. Και θυμηθείτε αυτό είναι ευκολότερο αν μετράτε τα γράμματα με λέξεις. Στο καθόδου όπως πολλά γράμματα όπως στη λέξη "μείον", και στο ανόδου αντίστοιχα, όσο και στον όρο "συν". Ο κανόνας είναι απλός, αξέχαστος, κάποιος θα έπρεπε να το προσφέρει στους μαθητές, αν ήταν σωστό. Αν και η επιθυμία των δασκάλων να δώσουν τη γνώση στα κεφάλια των μαθητών που χρησιμοποιούν μνημονικά (η επιστήμη της απομνημόνευσης) είναι πολύ αξιέπαινη. Αλλά πίσω στα ηλεκτρόδια μας.

Αρχικά, παίρνουμε ένα πολύ σοβαρό έγγραφο, το οποίο είναι ο ΝΟΜΟΣ για την επιστήμη, την τεχνολογία και, φυσικά, το σχολείο. Είναι "GOST 15596-82. ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ. Όροι και ορισμοί". Εκεί, στη σελίδα 3, μπορείτε να διαβάσετε τα εξής: "Το αρνητικό ηλεκτρόδιο μιας πηγής χημικού ρεύματος είναι ένα ηλεκτρόδιο που, όταν εκφορτιστεί, είναι ανόδου". Το ίδιο πράγμα, "Ένα θετικό ηλεκτρόδιο μιας πηγής χημικού ρεύματος είναι ένα ηλεκτρόδιο που όταν εκφορτιστεί είναι καθόδου". (Οι όροι επισημαίνονται από εμένα, BH). Αλλά τα κείμενα του κανόνα και του GOST έρχονται σε αντίθεση. Τι συμβαίνει; ...