Πώς να καθορίσετε την ταχύτητα περιστροφής ενός ηλεκτροκινητήρα

Η ταχύτητα περιστροφής ενός κινητήρα επαγωγής γίνεται συνήθως γνωστή ως η γωνιακή συχνότητα περιστροφής του ρότορα, η οποία δίδεται στην πινακίδα τύπου (στην πινακίδα τύπου του κινητήρα) ως ο αριθμός στροφών ανά λεπτό. Ένας τριφασικός κινητήρας μπορεί να τροφοδοτηθεί από ένα μονοφασικό δίκτυο, γι 'αυτό απλά προσθέστε έναν πυκνωτή παράλληλα με μία ή δύο από τις περιελίξεις του, ανάλογα με την τάση δικτύου, αλλά ο σχεδιασμός του κινητήρα δεν θα αλλάξει από αυτό.

Έτσι, εάν ο ρότορας κάτω από το φορτίο κάνει 2760 σ.α.λ., τότε γωνιακή συχνότητα αυτού του κινητήρα Θα είναι ίσο με 2760 * 2pi / 60 ακτίνια ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή 289 rad / s, το οποίο δεν είναι κατάλληλο για αντίληψη, επομένως απλά γράφουν "2760 στροφές ανά λεπτό" στην πλάκα. Όπως εφαρμόζεται σε έναν επαγωγικό κινητήρα, πρόκειται για στροφές λαμβάνοντας υπόψη τις ολίσθηση s.

Η σύγχρονη ταχύτητα αυτού του κινητήρα (εκτός ολίσθησης) θα είναι 3000 στροφές / λεπτό, επειδή όταν οι περιελίξεις του στάτορα τροφοδοτούνται με ρεύμα δικτύου με συχνότητα 50 Hz, κάθε δευτερόλεπτο η μαγνητική ροή θα κάνει 50 πλήρεις κυκλικές αλλαγές και 50 * 60 = 3000 και φαίνεται ότι οι στροφές 3000 στροφών ανά λεπτό - η σύγχρονη ταχύτητα ενός επαγωγικού κινητήρα.

Σε αυτό το άρθρο, θα μιλήσουμε για τον τρόπο προσδιορισμού της σύγχρονης ταχύτητας περιστροφής ενός άγνωστου ασύγχρονου τριφασικού κινητήρα απλά κοιτάζοντας τον στάτορα του. Με την εμφάνιση του στάτορα, από τη θέση των περιελίξεων, από τον αριθμό των αυλακώσεων - μπορείτε εύκολα να καθορίσετε την σύγχρονη ταχύτητα του ηλεκτροκινητήρα, αν δεν έχετε ένα ταχομετρητή στο χέρι. Ας αρχίσουμε έτσι ώστε να αναλύσουμε αυτή την ερώτηση με παραδείγματα.

3000 σ.α.λ.

Σχετικά με τους ασύγχρονους ηλεκτροκινητήρες (βλ. Τύποι ηλεκτρικών κινητήρων) είναι συνηθισμένο να πούμε ότι ένας συγκεκριμένος κινητήρας έχει ένα, δύο, τρία ή τέσσερα ζεύγη πόλων. Το ελάχιστο είναι ένα ζευγάρι πόλων, δηλαδή το ελάχιστο είναι δύο πόλοι. Ρίξτε μια ματιά στο σχέδιο. Εδώ μπορείτε να δείτε ότι δύο στρογγυλεμένα πηνία για κάθε φάση στοιβάζονται στον στάτορα - σε κάθε ζεύγος πηνίων υπάρχει ένας απέναντι από τον άλλο. Αυτά τα πηνία σχηματίζουν ένα ζευγάρι πόλων στον στάτορα.

Μια φάση εμφανίζεται για λόγους σαφήνειας με κόκκινο χρώμα, η δεύτερη με πράσινο χρώμα και η τρίτη με μαύρο χρώμα. Οι περιελίξεις και των τριών φάσεων είναι διατεταγμένες με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου ότι αυτά τα τρία τυλίγματα τροφοδοτούνται με τη σειρά τους (τριφασικό ρεύμα), τότε για 1 ταλάντωση 50 σε κάθε φάση, η μαγνητική ροή του στάτη θα στρέφεται μία φορά γύρω από 360 μοίρες, δηλαδή θα κάνει μία περιστροφή 1/50 δευτερολέπτων, Δεύτερον. Επομένως, αποδίδονται 3000 σ.α.λ.

Έτσι, γίνεται σαφές ότι για να προσδιοριστεί η σύγχρονη ταχύτητα ενός επαγωγικού κινητήρα αρκεί να προσδιοριστεί ο αριθμός των ζευγών των πόλων του, πράγμα που είναι εύκολο να γίνει με την αφαίρεση του καλύμματος και την εξέταση του στάτορα.

Διαχωρίστε τον συνολικό αριθμό αυλακώσεων του στάτορα από τον αριθμό των αυλακώσεων ανά τμήμα της περιέλιξης μιας από τις φάσεις. Αν έχετε 2, τότε έχετε μια μηχανή με δύο πόλους - με ένα ζευγάρι πόλων. Συνεπώς, η σύγχρονη συχνότητα είναι 3000 σ.α.λ. ή περίπου 2910, λαμβάνοντας υπόψη την ολίσθηση. Στην απλούστερη περίπτωση, υπάρχουν 12 αυλακώσεις, 6 αυλακώσεις ανά πηνίο και 6 τέτοια πηνία - δύο για κάθε μια από τις τρεις φάσεις.

Σημειώστε ότι ο αριθμός των πηνίων σε μία ομάδα για ένα ζευγάρι πόλων μπορεί να μην είναι απαραιτήτως 1, αλλά επίσης 2 και 3, για παράδειγμα, θεωρήσαμε την επιλογή των μεμονωμένων ομάδων ανά ζεύγος πηνίων (δεν θα επικεντρωθούμε στις μεθόδους περιέλιξης σε αυτό το άρθρο).

1500 σ.α.λ.

Για να επιτευχθεί σύγχρονη ταχύτητα 1.500 rpm, ο αριθμός των πόλων στάτορα διπλασιάζεται, έτσι ώστε για 1 ταλάντωση των 50 η μαγνητική ροή θα έκανε μόνο μισή περιστροφή - 180 μοίρες.

Για το σκοπό αυτό, κατασκευάζονται 4 τμήματα περιέλιξης για κάθε φάση.Έτσι, εάν ένα πηνίο καταλαμβάνει το ένα τέταρτο όλων των αυλακώσεων, τότε έχετε μια μηχανή με δύο ζεύγη πόλων που σχηματίζονται από τέσσερις ρόλους ανά φάση.

Για παράδειγμα, 6 αυλακώσεις από τις 24 καταλαμβάνονται από ένα πηνίο ή 12 από τις 48, πράγμα που σημαίνει ότι έχετε έναν κινητήρα με σύγχρονη συχνότητα 1.500 σ.α.λ. ή λαμβάνοντας υπόψη μια ολίσθηση περίπου 1350 rpm. Στην παραπάνω φωτογραφία, κάθε τμήμα της περιέλιξης γίνεται με τη μορφή μιας ομάδας διπλού πηνίου.

1000 σ.α.λ.

Όπως έχετε ήδη καταλάβει, για να επιτευχθεί μια σύγχρονη συχνότητα 1000 περιστροφών ανά λεπτό, κάθε φάση σχηματίζει ήδη τρία ζεύγη πόλων, έτσι ώστε σε μία μόνο ταλάντωση 50 (hertz) η μαγνητική ροή να γυρίζει μόνο 120 μοίρες και να περιστρέφει ανάλογα τον δρομέα.

Έτσι, τοποθετούνται τουλάχιστον 18 πηνία στον στάτορα, με κάθε πηνίο να καταλαμβάνει ένα έκτο από όλα τα αυλάκια (έξι πηνία ανά φάση - τρία ζεύγη). Για παράδειγμα, αν υπάρχουν 24 αυλακώσεις, τότε ένα πηνίο θα καταλαμβάνει 4 από αυτά. Θα εμφανιστεί μια συχνότητα λαμβάνοντας υπόψη μια ολίσθηση περίπου 935 στροφών ανά λεπτό.

750 σ.α.λ.

Για να επιτευχθεί σύγχρονη ταχύτητα 750 σ.α.λ., είναι απαραίτητο οι τρεις φάσεις να σχηματίζουν τέσσερα ζεύγη κινούμενων πόλων στον στάτορα, δηλαδή 8 πηνία ανά φάση - το ένα απέναντι από το άλλο - 8 πόλων. Για παράδειγμα, εάν υπάρχουν 48 αυλακώσεις ανά πηνίο για κάθε 6 αυλακώσεις, έχετε έναν ασύγχρονο κινητήρα με σύγχρονες ταχύτητες 750 (ή περίπου 730, λαμβάνοντας υπόψη την ολίσθηση).

500 σ.α.λ.

Τέλος, για να επιτευχθεί ένας επαγωγικός κινητήρας με σύγχρονη ταχύτητα 500 περιστροφών ανά λεπτό, απαιτούνται 6 ζεύγη πόλων - 12 πηνία ανά φάση, έτσι ώστε για κάθε ταλάντωση του δικτύου η μαγνητική ροή να περιστρέφεται κατά 60 μοίρες. Δηλαδή εάν, για παράδειγμα, ο στάτης έχει 36 αυλακώσεις, ενώ το πηνίο έχει 4 αυλακώσεις, έχετε τριφασικό κινητήρα στις 500 σ.α.λ. (480, λαμβάνοντας υπόψη την ολίσθηση).

Δείτε επίσης:Πώς να διακρίνετε έναν κινητήρα επαγωγής από έναν κινητήρα DC