Biefeld-Brown αποτέλεσμα και άλλα ηλεκτρομαγνητο-βαρυτικά αποτελέσματα

Η ανθρωπότητα έχει επανειλημμένα συναντήσει φυσικά φαινόμενα και πειράματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν από τη σκοπιά της σύγχρονης επιστήμης (σε κάθε περίπτωση, από την άποψη ενός προσβάσιμου μέρους της). Αυτά περιλαμβάνουν την ύπαρξη ανώμαλων σημείων στον πλανήτη, αντιβαρυτικές επιδράσεις, μεταβάσεις σε άλλες διαστάσεις ανθρώπων και αντικειμένων κ.λπ. Αυτά τα φαινόμενα, κατά κανόνα, συμβαίνουν παρουσία ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων, επιδεικνύουν τη σχέση του βαρυτικού χωροχρόνου με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.

Κάθε στοιχειώδες σωματίδιο της ύλης φέρνει όχι μόνο βαρυτικό, αλλά και ηλεκτρικό φορτίο, εντούτοις, γενικά, το ηλεκτρικό δυναμικό στο χώρο μας είναι ίσο με το μηδέν. Η έλλειψη ηλεκτρικού δυναμικού στο πεδίο βαρύτητας-αιθέρος οφείλεται σε δύο παράγοντες:

1. Ισότητα του ζεύγους σχηματισμού αιθέρα στο χώρο μας (πρωτόνιο και ηλεκτρόνιο) των ηλεκτρικών φορτίων ενός θετικού και αρνητικού σημείου.

2. Ο αριθμός των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων είναι ακριβώς ίσος σε ολόκληρο τον κλειστό όγκο της μεταγαλαξίας.

Αυτοί οι παράγοντες είναι μια ιδιότητα της ύλης, μια ιδιότητα του πεδίου αιθέρα του σταθερού βαρυτικού δυναμικού του κλειστού χώρου-χρόνου της μεταγαλαξίας μας. Ένα ηλεκτρικό πεδίο μπορεί να υπάρχει μόνο στις τοπικές περιοχές του χωροχρόνου. Από την άποψη μιας ενοποιημένης θεωρίας πεδίου, χώρου και χρόνου, η ακτινοβολία που διασχίζει μια παρόμοια περιοχή αποκτά δύο συνιστώσες: ηλεκτρομαγνητική και μαγνητογραφική. Στην περιοχή του χώρου της διπλής ηλεκτροβαρυτικής φύσης, όχι μόνο μια αλλαγή στο ηλεκτρικό, αλλά και μια αλλαγή στο πεδίο βαρύτητας οδηγεί στο σχηματισμό ενός μαγνητικού πεδίου. Το εύρος του ηλεκτρομαγνητικού και μαγνητοβαρυτικού στοιχείου των μονών ταλαντώσεων εξαρτάται από το δυναμικό του πεδίου της αντίθετης φύσης (βαρυτικό και ηλεκτρικό, αντίστοιχα).

Μια αλλαγή στο μαγνητικό πεδίο στο χωροχρόνο μιας διπλής φύσης σχηματίζει τόσο ένα ηλεκτρικό όσο και ένα βαρυτικό πεδίο, ανάλογα με το δυναμικό του πεδίου της αντίθετης φύσης. Εάν το ηλεκτρικό δυναμικό είναι ίσο με το μηδέν, τότε η ενέργεια του μαγνητικού πεδίου μεταφέρεται πλήρως στο ηλεκτρικό πεδίο. Σε έναν ιδανικό βαρυτικό αιθέρα, υπάρχουν μόνο ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Με την παρουσία ενός ηλεκτρικού δυναμικού ενός θετικού ή αρνητικού σημείου, μέρος της μαγνητικής ενέργειας δαπανάται για το σχηματισμό ενός βαρυτικού εναλλασσόμενου πεδίου και όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος του ηλεκτρικού δυναμικού, τόσο μεγαλύτερο είναι το πλάτος του βαρυτικού στοιχείου των μοναδικών ηλεκτρομαγνητικών-βαρυτικών κραδασμών.

Ο βαρυτικός αιθέρας του χώρου μας είναι μια ανεξάντλητη πηγή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Επί του παρόντος, έχουν ήδη δημιουργηθεί συσκευές που λαμβάνουν ηλεκτρική ενέργεια "από το τίποτα": από το χωροχρόνο της βαρυτικής φύσης. Τέτοιες συσκευές θέτουν τις βάσεις για την ενέργεια του μέλλοντος. Τώρα μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι η ενεργειακή κρίση δεν απειλεί την ανθρωπότητα.

1. Η επίδραση Biffeld-Brown

Η αλληλεπίδραση ενός ηλεκτρικού πεδίου υψηλής τάσης με αιθέρα βαρύτητας ανακαλύφθηκε πειραματικά από τον Thomas Townsend Brown, φοιτητή κολλεγίων, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Φυσικά, ο ίδιος ο Μπράουν δεν ζήτησε μια θεωρητική αιτιολόγηση για την επίδραση του ονόματός του. Η ανακάλυψη του δεν συναντήθηκε με την κατανόηση από την επιστημονική κοινότητα (εκτός από τον καθηγητή Paul Alfred Biefeld - τον μελλοντικό δάσκαλο του φοιτητή Μπράουν). Ήταν σαφές ότι υπήρχε μια σύνδεση μεταξύ των ηλεκτρικών και των βαρυτικών πεδίων, ωστόσο, όλες οι προσπάθειες των πατέρων αυτής της επίδρασης αποσκοπούσαν κυρίως στην εξεύρεση μιας πρακτικής εφαρμογής ενός ακατανόητου φαινομένου.

Το φαινόμενο συνίσταται στην κίνηση μετάφρασης του επίπεδου πυκνωτή υψηλής τάσης προς τον θετικό πόλο. Μετά από χρόνια έρευνας στα έτη 25-65, ο Brown δημιούργησε πυκνωτές δίσκων φιλμ φορτισμένους σε τάση 50 kV, ικανό να ανεβαίνει στον αέρα και να κάνει κυκλικές κινήσεις με ταχύτητα 50 m / s.

Ο πυκνωτής είναι μια μοναδική συσκευή που δημιουργεί μεταξύ των πλακών ένα "διπολικό" ηλεκτρικό αιθέρα, δύο ηλεκτρικούς υποσυνθέσεις-χρόνο. Το φαινόμενο αντιβαρύτητας συνδέεται με την καμπυλότητα του αρχικού χρονικού διαστήματος από ένα ηλεκτρικό πεδίο. Φυσικά, το αποτέλεσμα της αντιβαρύτητας είναι ισχυρότερο

• εάν υπάρχει μεγαλύτερο δυναμικό ηλεκτρικού πεδίου (μεγαλύτερη τάση μεταξύ των πλακών).

• εάν ο πυκνωτής είναι μεγαλύτερος (η απόσταση μεταξύ των πλακών είναι μικρότερη και η περιοχή τους είναι μεγαλύτερη).

• αν ο όγκος της περιοχής που καμπυλώνεται από το ηλεκτρικό πεδίο είναι μεγαλύτερος (η απόσταση μεταξύ των πλακών είναι μεγαλύτερη και η περιοχή είναι μεγαλύτερη). * εάν η μάζα της ουσίας βρίσκεται στην περιοχή του μέγιστου ηλεκτρικού δυναμικού,

• εάν το διηλεκτρικό έχει διαφορετική διηλεκτρική σταθερά σε πάχος ...

Στην ηλεκτρικά φορτισμένη περιοχή, πολλοί φυσικοί νόμοι της αλλαγής του βαρυτικού αιθέρα, ειδικότερα, η κατεύθυνση και η ένταση της αλληλεπίδρασης των βαρυτικών και ηλεκτρικών φορτίων μεταβάλλονται, οι κάμψεις του χώρου, και η ταχύτητα της μετάβασης του χρόνου αλλάζει. Μεταξύ των πλακών πυκνωτών υπάρχουν δύο περιοχές που έχουν θετικό και αρνητικό ηλεκτρικό δυναμικό, παραμορφώνοντας τον αρχικό βαρυτικό αιθέρα σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ένα θετικό ηλεκτρικό δυναμικό επεκτείνει τον χώρο-χρόνο, και ένα αρνητικό δυναμικό συμπιέζει. Η πίεση από την πλευρά του αιθέρα δημιουργείται στην βαρυτικά φορτισμένη ουσία που βρίσκεται στην καμπύλη περιοχή. Ο πυκνωτής επιδιώκει να κινηθεί από την περιοχή ενός πυκνότερου πεδίου-αιθέρα στην περιοχή του σπάνιου χωροχρόνου.

Κατά το χρόνο φόρτισης του πυκνωτή, σχηματίζεται ένα μαγνητικό πεδίο μεταξύ των πλακών. Υπό την παρουσία ενός ηλεκτρικού δυναμικού, αυτό το μαγνητικό πεδίο σχηματίζει ένα δευτερεύον βαρυτικό πεδίο, σύμφωνα με τις εξισώσεις μιας ενιαίας θεωρίας πεδίου. Στο θετικό και αρνητικό ηλεκτρικό δυναμικό, το πεδίο βαρύτητας έχει διαφορετική κατεύθυνση, δρώντας επί της βαρυτικά φορτισμένης ουσίας του διηλεκτρικού προς διάφορες κατευθύνσεις. Αν ήταν δυνατόν να αποκτηθεί θετικό δυναμικό πολύ μεγαλύτερο από αρνητικό, τότε το αντίβαρο θα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Σε κάποιο βαθμό, αυτό μπορεί να προωθηθεί από ένα διηλεκτρικό με μια μεταβλητή διηλεκτρική σταθερά, που εισάγει μια ανισορροπία μεταξύ των ηλεκτρικών υποσυνόλων διαφόρων σημείων.

Το φαινόμενο Biffeld-Brown, σε γενικές γραμμές, δεν είναι αντιβαρυτικό, δεν εξαρτάται από την εξωτερική βαρύτητα. Το δευτερεύον πεδίο βαρύτητας που δημιουργείται μεταξύ των πλακών του πυκνωτή δημιουργεί τη δική του "βαρύτητα". Αν η θετικά φορτισμένη πλάκα είναι στραμμένη προς το έδαφος, τότε το βάρος των πυκνωτών αυξάνεται σε σχέση με το αρχικό. Δεδομένου ότι το βαρυτικό δυναμικό σε ολόκληρη τη μεταγαλαξία έχει μια σταθερή τιμή ίση με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός (η ακτίνα της metagalaxy είναι ίση με την βαρυτική), το μέγεθος της επίδρασης δεν εξαρτάται από ένα σημείο στο διάστημα. Το δευτερεύον βαρυτικό πεδίο, το οποίο οδηγεί ένα φορτισμένο επίπεδο πυκνωτή, δεν εξαρτάται από το πώς ο χώρος είναι κυρτός από την άνιση κατανομή της ύλης και πεδίων διαφόρων φύσεων. Σε ολόκληρο τον κλειστό όγκο της μεταγαλαξίας, το αποτέλεσμα έχει το ίδιο μέγεθος · σε οποιοδήποτε σημείο είναι δυνατή η κίνηση φορτισμένων πυκνωτών υψηλής τάσης. Ίσως τέτοια διαστρωματικά πλοία στο μέλλον θα οργώσουν την απεραντοσύνη του σύμπαντος.

2. Πυκνωτής με ηλεκτροβαρύτητα

Το μειονέκτημα ενός επίπεδου πυκνωτή είναι ότι το μέγιστο μαγνητικό πεδίο βρίσκεται στην περιοχή μηδενικού ηλεκτρικού δυναμικού, σε ίση απόσταση από τις πλάκες του πυκνωτή.Το δευτερεύον πεδίο βαρύτητας είναι μέγιστο εάν το μέγιστο του μαγνητικού πεδίου συμπίπτει με το ηλεκτρικό δυναμικό μόνο ενός σημείου. Για ένα επίπεδο πυκνωτή, αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας ένα διηλεκτρικό με μη γραμμικές ιδιότητες. Μια άλλη λύση για το πρόβλημα αυτό: η χρήση πλακών διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, τοποθετημένων υπό γωνία μεταξύ τους.

Ο μηχανισμός σχηματισμού του δευτερεύοντος βαρυτικού πεδίου στην περίπτωση των ενεργοποιημένων πυκνωτών συνδέεται με το σχηματισμό ενός υψηλού μαγνητικού πεδίου υπό την παρουσία ενός ηλεκτρικού δυναμικού. Το πρόβλημα της απόκτησης του μέγιστου βαρυτικού πεδίου σχετίζεται με τη μικρή χωρητικότητα των αναπτυγμένων πυκνωτών σχήματος Τ ή κυκλικής επιφάνειας. Η λύση αυτού του προβλήματος θα πρέπει να αναζητηθεί στα ηλεκτρομαγνητικά συστήματα που δημιουργούν σε ένα σημείο στο χώρο τόσο το ηλεκτρικό δυναμικό του ίδιου σήματος όσο και το μαγνητικό πεδίο.

Ένας συμβατικός πυκνωτής έχει φυσικούς περιορισμούς στην αύξηση του ηλεκτρικού δυναμικού στις πλάκες. Αυτοί οι περιορισμοί συνδέονται με την περιοχή των πλακών, την τάση διάσπασης, μια μικρή περιοχή του ηλεκτρικού δυναμικού μεταξύ των πλακών. Τέτοια συστήματα είναι δυνατά στα οποία το συσσωρευμένο ηλεκτρικό δυναμικό δεν έχει τέτοιους περιορισμούς, αλλά εξαρτάται μόνο από την ισχύ των ηλεκτρομαγνητικών γεννητριών ενέργειας.

3. Πείραμα της Φιλαδέλφειας

Εν ολίγοις, το πείραμα έχει ως εξής: Τέσσερα ισχυρά πηνία τοποθετήθηκαν στο κατάστρωμα του καταστροφέα DE-173 (Eldridge) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που θα μπορούσε να κρύψει το πλοίο από την οπτική γωνία. Στην υποδοχή υπήρχαν τέσσερις γεννήτριες συγχρονισμένες με φάση (75 kW έκαστη), ικανές να αντλούν επαγωγικές καταστρώματα σε συντονισμένη συχνότητα με παλμική τάση. Στις 28 Οκτωβρίου 1943, ολόκληρο το σύστημα ενεργοποιήθηκε και ο καταστροφέας εξαφανίστηκε για λίγο, αφήνοντας ένα σαφές αποτύπωμα της γάστρας του πάνω στο νερό. Ως αποτέλεσμα του πειράματος, αρκετοί άνθρωποι εξαφανίστηκαν για πάντα, πέντε λιώθηκαν στην επιμετάλλωση του πλοίου, πολλοί έχασαν το μυαλό τους.

Μπορείτε να σχολιάσετε τα αποτελέσματα του πειράματος από τη θέση μιας ενοποιημένης θεωρίας πεδίου, χώρου και χρόνου ως εξής:

Το μαγνητικό σύστημα σχημάτισε γύρω από την περίμετρο του πλοίου ένα ισχυρό παλμικό μαγνητικό πεδίο ορισμένης κατεύθυνσης. Συγχρόνως με το μαγνητικό στροβίλου δημιουργήθηκε ηλεκτρικό πεδίο υψηλής τάσης, κατευθυνόμενο κάθετα προς την επιφάνεια του καταστρώματος. Ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο κοντά στην αγώγιμη επιφάνεια του νερού οδήγησε στην ανακατανομή των ηλεκτρικών φορτίων εκεί, στο σχηματισμό ενός τεράστιου ηλεκτρικού δυναμικού στο κύτος καταστροφής. Οι ισχυροί παλμοί ενός ηλεκτρικού πεδίου της ίδιας πολικότητας δημιούργησαν ένα τεράστιο ηλεκτρικό δυναμικό, στρεβλώντας τον χώρο και τον χρόνο σε μια τοπική περιοχή. Ένας φορτωμένος πυκνωτής μεγάλης χωρητικότητας φορτώθηκε: το σκάφος του πλοίου απέκτησε ηλεκτρικό φορτίο με το ίδιο σήμα και το αντίθετο φορτίο διανεμήθηκε στο περιβάλλον σώμα του νερού.

Οι γεωμετρικές ιδιότητες του χωροχρόνου επηρεάζονται όχι μόνο από το βαρυτικό πεδίο αλλά και από το ηλεκτρικό πεδίο. Το συνολικό δυναμικό και των δύο πεδίων σε οποιοδήποτε σημείο του κλειστού όγκου της metagalaxy είναι ίσο με το c2. Οποιαδήποτε αλλαγή στα ηλεκτρικά ή βαρυτικά πεδία οδηγεί σε αλλαγή της πυκνότητας του αιθέρα στην τοπική περιοχή, μια καμπυλότητα του χωροχρονικού συνεχούς.

Ο χώρος-χρόνος που περιβάλλει το πλοίο έγινε όχι μόνο βαρυτικός, αλλά και ηλεκτρικός. Σε βαρυτικό αιθέρα παρουσία ηλεκτρικού δυναμικού:

• η φύση (ένταση) της αλληλεπίδρασης των ηλεκτρικών και βαρυτικών φορτίων αλλάζει,
  

• η αδρανειακή μάζα όλων των σωμάτων καθορίζεται όχι μόνο από το βαρυτικό φορτίο, αλλά και από το ηλεκτρικό φορτίο.

• οι τιμές των ηλεκτρικών, μαγνητικών και βαρυτικών σταθερών αλλάζουν.

• η ακτινοβολία έχει το χαρακτήρα των κυμάτων ηλεκτρομαγνητισμού.

• ένα μαγνητικό πεδίο σχηματίζεται όταν όχι μόνο τα ηλεκτρικά φορτία αλλά και οι βαρυτικές μάζες κινούνται.

• μια αλλαγή στο μαγνητικό πεδίο σχηματίζει δευτερεύοντα και ηλεκτρικά και βαρυτικά πεδία.

• στην τοπική περιοχή που φέρει ηλεκτρικό φορτίο, τόσο τη χωρική κλίμακα όσο και την αλλαγή χρονικού διαστήματος.

Στην περίπτωση ενός θετικού ηλεκτρικού δυναμικού, ο καταστροφέας θα μπορούσε πολλές φορές να αυξήσει τις γεωμετρικές διαστάσεις του, διαλύοντας στο διάστημα με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Αυτό είναι εφικτό μόνο με την ταυτόχρονη αλλαγή της χωρικής κλίμακας και του χρονικού διαστήματος. Το πλοίο με τους ανθρώπους μας άφησε το χρόνο και το χώρο μας, τη διάστασή μας. Όταν το μαγνητικό πεδίο απενεργοποιήθηκε, εμφανίστηκαν οι αντίθετες αλλαγές. Η κίνηση των ανθρώπων κατά τη στιγμή της εξαφάνισης οδήγησε στο γεγονός ότι μπορούσαν να πάνε πέρα ​​από την καμπύλη περιοχή και δεν επέστρεψαν στην αφετηρία του χώρου. Η θέση τους θα μπορούσε να συμπίπτει κατά λάθος με τη θέση των αντικειμένων, την επένδυση ενός πλοίου ή νερού ... Επιπλέον, θα μπορούσαν να περικλείονται σε μια χαλύβδινη (ή άλλη) παγίδα.

... Παρόμοια αποτελέσματα μπορούν να παρατηρηθούν όχι μόνο σε εργαστήρια, αλλά και στη φύση, στον εξωτερικό χώρο. Από την άποψη μιας ενοποιημένης θεωρίας του πεδίου, του χώρου και του χρόνου, μπορούμε να εξετάσουμε την ύπαρξη ανωμαλίων σημείων του πλανήτη (παρόμοια με το τρίγωνο των Βερμούδων), διάφορα ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Όπου υπάρχει κίνηση μιας τεράστιας μάζας ύλης παρουσία του μαγνητικού πεδίου της Γης και του ηλεκτρικού πεδίου του Γαλαξία, προκύπτουν τέτοιου είδους φαινόμενα. Εάν το πείραμα με το ίδιο όνομα είχε πραγματοποιηθεί πριν από 59 χρόνια στη Φιλαδέλφεια, τότε θα πρέπει να σημειώσουμε την καταστροφική καθυστέρηση μας στο θέμα της μελέτης των ηλεκτρομαγνητο-βαρυτικών αλληλεπιδράσεων. Αλλά οι μελλοντικοί ενεργειακοί πόροι του πλανήτη δεν βρίσκονται στα αποθέματα άνθρακα ή φυσικού αερίου και όχι στην πυρηνική ενέργεια. Συγκεντρώνονται στην ανεξάντλητη ενέργεια του βαρυτικού πεδίου-αιθέρος του χωροχρόνου μας.

Kosyev V.Ya.