Σχετικά με τη λάμπα του Ilyich

Ο "λαμπτήρας του Ilyich" είναι το λεωφορείο όνομα στην ΕΣΣΔ για έναν οικιακό λαμπτήρα πυρακτώσεως που χρησιμοποιείται χωρίς πλαφονιέρες.

Η φράση "βολβός του Ilyich" εμφανίστηκε μετά το ταξίδι του Β. Ι. Λένιν στο χωριό Kashino το 1920 με την ευκαιρία της εκτόξευσης ενός τοπικού "σταθμού ηλεκτροπαραγωγής" με ένα καλωδιακό δίκτυο από παλιά τηλεγραφικά καλώδια. Αρχικά, η έννοια του "βολβού του Ilyich" αναφέρεται στην ηλεκτροδότηση της Ρωσίας, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές.

Το ταξίδι του Β.Ι. Λένιν στο Κασσίνο πραγματοποιήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1920 και χρονομετρήθηκε για τις αργίες προς τιμήν του ανοίγματος του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής. Η κατασκευή του τοπικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής και του δικτύου διανομής ενέργειας εμπνεύστηκε από την ομιλία του Β.Ι. Λένιν στο XX Συνέδριο της Komsomol, όπου επεσήμανε την ανάγκη ανάπτυξης μιας οικονομίας βασισμένης στην ηλεκτρική ενέργεια.

Το δίκτυο διανομής κατασκευάστηκε εις βάρος της γεωργικής εταιρικής σχέσης από τους ίδιους τους κατοίκους στον προσωπικό τους χρόνο από τηλεγραφικό καλώδιο που δεν είχε χρησιμοποιηθεί για πολύ καιρό. Το αυτοκίνητο Dynamo κατασκευάστηκε στη Μόσχα. Σε ένα από τα σπίτια ο Βλαντιμίρ Ίλιτς είχε συνομιλίες με τους τοπικούς αγρότες. Μετά τη συζήτηση, ο Β.Ι. Λένιν και ο Ν. Κ. Κρούπσκαγια έβγαλαν φωτογραφίες με τους αγρότες και στη συνέχεια μίλησαν σε ένα ράλι.

Αυτό το ταξίδι είχε μεγάλη επίδραση στον σοβιετικό πολιτισμό. Ακολούθως, γράφτηκε μια ιστορία για τα παιδιά για αυτό το γεγονός, ενώ στο Kashino δημιουργήθηκε ένα μουσείο, αν και στη δεκαετία του 1990 το μουσείο έπεφτε και κλαπεί. Οι λάτρεις που θέλουν να αναβιώσει το μουσείο και ο πρώτος σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (όπου τα εκθέματα είναι απλώς ένας κινητήρας λαδιού και γεννήτρια: όλα τα άλλα έχουν κλαπεί) έχουν παραμείνει. Όλοι οι μάρτυρες στη συνάντηση με τον Λένιν πέθαναν πολύ καιρό και οι απόγονοί τους διασκορπίστηκαν σε διαφορετικές πόλεις και χωριά.

Μετά τη δημοσίευση μιας φωτογραφικής φωτογραφίας που χρησιμοποιήθηκε ως προπαγάνδα των επιτευγμάτων του σοβιετικού καθεστώτος, η έννοια του "βολβού του Ilyich" άρχισε να παίρνει μια αρνητική ειρωνική χροιά, ειδικά επειδή πολλά χωριά στην ύπαιθρο δεν ηλεκτροφόρησαν ούτε στη δεκαετία του 1980. Επίσης, το όνομα "βολβός του Ilyich" επεκτάθηκε σε όλα τα παραδείγματα του ταχέως επιλυθέντος προβλήματος του φωτισμού σε αποθήκες, εγκαταστάσεις παραγωγής, κλπ.

Ο κλασικός "λαμπτήρας Illich" είναι ένας οικιακός λαμπτήρας πυρακτώσεως, ο οποίος αναρτάται από την οροφή με καλώδιο (και κρέμεται ελεύθερα). Δεν υπάρχει σκιά. Συχνά, η ισχύς του λαμπτήρα (ή της παρεχόμενης τάσης) είναι πολύ μικρή για "κανονικό" φωτισμό.