Πώς το τέλος του κόσμου ήρθε στις ΗΠΑ

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το τέλος του κόσμου ήταν ήδη - τον Αύγουστο του 2003. Όλα ξεκίνησαν στις 14 Αυγούστου στις 16:10 ώρα Ανατολής, το ίδιο για μέρος των ΗΠΑ και του Καναδά. Ήταν αυτή τη στιγμή που τα όργανα καταγραφής στο ενεργειακό δαχτυλίδι που περιβάλλει τη λίμνη Erie (μία από τις πέντε Μεγάλες Λίμνες) κατέγραψαν την πρώτη απόκλιση από τον κανόνα: τρεις γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στο βόρειο Οχάιο απέτυχαν. Στα επόμενα τρία λεπτά, απομακρύνθηκε η τάση από αρκετές δεκάδες γραμμές, εγκαταλείφθηκαν 21 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής και η τεράστια περιοχή που κάλυπτε μέρος της Βόρειας Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των κομματιών των ΗΠΑ και του Καναδά, έμεινε χωρίς ηλεκτρική ενέργεια. Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, 30 έως 50 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονταν στην περιοχή της καταστροφής. Ο δυτικός Τύπος χαρακτήρισε ομόφωνα το περιστατικό «το μεγαλύτερο ενεργειακό ατύχημα στην ιστορία της Βόρειας Αμερικής».

Η Αμερική δεν γνώριζε ακόμα κάτι παρόμοιο σε κλίμακα. Μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση (τα φανάρια δεν λειτουργούν), το μετρό που σηκώθηκε, σταμάτησε τα εργοστάσια, τα εργοστάσια, τα καταστήματα, τα ήσυχα γραφεία. Ακυρωμένες και καθυστερημένες αναχωρήσεις από όλους τους πολιτικούς αερολιμένες στην περιοχή της καταστροφής (αν και λένε ότι μόνο λόγω του αποσυνδεδεμένου εξοπλισμού παρακολούθησης της επιβατικής κίνησης για τον εντοπισμό πιθανώς επικίνδυνων προσώπων και αντικειμένων - ο εξοπλισμός αποστολής εργάστηκε από τις δικές του πηγές ηλεκτρισμού).

Τα ασύρματα και άχρηστα κινητά τηλέφωνα: τα δίκτυα της Sprint, της Verizon, της Nextel και πολλών άλλων εταιρειών, τα οποία αποφράχθηκαν σφιχτά με τετραπλάσια έκρηξη της δραστηριότητας των χρηστών στις πρώτες ώρες του ατυχήματος, πέθαναν γρήγορα, επειδή οι σταθμοί βάσης έχουν μόνο διάρκεια ζωής μπαταρίας 6 ωρών από εφεδρικές μπαταρίες. Καταστρατηγήθηκε σε καταστήματα όπου αγοράστηκε και πάγος. Ξεχωριστές περιπτώσεις λεηλασίας και αναταραχής - ευτυχώς, λειτούργησαν οι αστυνομικές, στρατιωτικές και σωστικές υπηρεσίες.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι παρά τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων και των οργανισμών που πήραν μέρος στο "dimming", το έργο του Δικτύου στις Η.Π.Α. πήγε σε κανονική λειτουργία: η AOL σημείωσε μόνο μια μικρή μείωση στον αριθμό των πελατών που συνδέονται με τις μόντεμ δεξαμενές ταυτόχρονα (από τα συνηθισμένα 2,4 έως 2,1 εκατομμύρια) και σημαντικές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο λειτουργούσαν άψογα (δεδομένα βασικών συστημάτων).

Γιατί και πώς συνέβη αυτό; Δεν υπάρχει σαφής απάντηση σε αυτό το ερώτημα - μάλλον μαντεύεσαι. Τα σύγχρονα συστήματα ηλεκτρικού ρεύματος είναι ένα πολύ σύνθετο συγκρότημα, η διαχείριση του οποίου συνεπάγεται όχι μόνο την εκκίνηση μιας γεννήτριας σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας και τη σύνδεσή της με έναν καταναλωτή, αλλά και τη συνεκτίμηση πολλών χιλιάδων χαρακτηριστικών και την παρακολούθηση εκατοντάδων διαδικασιών που σχετίζονται με τη μετάδοση ηλεκτρικής ενέργειας.

Λανθασμένες ή πρόωρες (και οι λεγόμενες παροδικές διεργασίες στις γραμμές μεταφοράς πραγματοποιούνται σε χωριστό δευτερόλεπτο), η αντίδραση σε ορισμένα συμβάντα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της υλικής ζημίας στον εξοπλισμό. Έτσι, για παράδειγμα, μια μερική διακοπή της γραμμής μεταφοράς μπορεί να οδηγήσει σε ένα άλμα τάσης στα άκρα της αρκετές φορές, το οποίο είναι εξίσου επικίνδυνο για τον καταναλωτή, για τον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας και για τον ιδιοκτήτη της ίδιας της γραμμής. Το ζήτημα περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι ένα ατύχημα που συνέβη σε μια περιοχή προκαλεί ένα φαινόμενο χιονοστιβάδας, εξαπλώνεται σε γειτονικές.

Φυσικά, για την πρόληψη τέτοιων ατυχημάτων, υπάρχει ένας ειδικός συναγερμός και αυτοματισμός - και ακριβώς αυτή η τεχνική που οι κάτοικοι των υπολοίπων ηλεκτροφόρα τμημάτων της αμερικανικής ηπείρου οφείλουν τη σωτηρία τους: εγκαίρως, οι ενεργοποιημένες συσκευές διαχώρισαν το τμήμα έκτακτης ανάγκης του ηλεκτρικού δικτύου από το ακόμη λειτουργούμενο. Αλλά η ίδια αυτοματοποίηση, που στέκεται στη διασταύρωση των δικτύων (τα ηλεκτρικά δίκτυα στις ΗΠΑ και τον Καναδά είναι ιδιωτική ιδιοκτησία), που δεν έχει διορθωθεί σωστά, φαίνεται να φταίει για το γεγονός ότι μέχρι τη ζώνη αποσύνδεσης έφτασαν μέχρι και δύο δωδεκάδες σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής.

Οι φυσικές, μεγάλες, χιονοστιβάδες είναι μια πραγματική μάστιγα της αμερικανικής βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτά τα ατυχήματα εξαπλώνονται γρήγορα σε λίγα λεπτά και παρά τη δημιουργία ειδικών ρυθμιστικών αρχών (όπως οι NERC που ενώνουν πολλά μεμονωμένα μικρά δίκτυα), παρενοχλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία 50 χρόνια. Συγκεκριμένα, υπενθυμίζουν την περίπτωση του 1965, όταν αφέθηκαν χωρίς φως 30 εκατομμύρια άνθρωποι και το κλείσιμο του 1977, με αποτέλεσμα η Νέα Υόρκη να επιβιώσει μια νύχτα τρόμου, που πέφτει θύμα χιλιάδων μαραθωνοδρόμων, βιαστών και δολοφόνων. Όλα αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ατυχήματα έγιναν σε δέκα λεπτά το πολύ, ενώ η αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας του ηλεκτρικού δικτύου διαρκεί συνήθως αρκετές ημέρες (η τρέχουσα περίπτωση δεν αποτελεί εξαίρεση).

Γιατί; Φανταστείτε ένα σύστημα που περιλαμβάνει δεκάδες μονάδες παραγωγής ενέργειας, γραμμές μεταφοράς και χιλιάδες καταναλωτές. Επιστρέφοντας στη ζωή μετά την αποσύνδεση και την αποσύνδεση, πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να συγχρονιστούν τα διάφορα μέρη, διασφαλίζοντας την ταυτότητα των παραμέτρων της ηλεκτρικής ενέργειας (τάση, συχνότητα) σε αυτά. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι σε ορισμένα μέρη του συστήματος το φορτίο (ανάγκες πελάτη για ηλεκτρική ενέργεια) μπορεί να είναι πολλές φορές μεγαλύτερο από την ικανότητα των τοπικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής (μετά την επανέναρξη της συνεργασίας, βοηθούνται από σταθμούς σε γειτονικές περιοχές).

Είναι αδύνατο να εξαναγκάσουν τους πελάτες να περιορίσουν οικειοθελώς την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, γι 'αυτό και οι μηχανικοί ηλεκτρικής ενέργειας καταφεύγουν σε αναγκαστικές μερικές διακοπές: αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα ότι πολλές επιχειρήσεις είναι αδρανείς σήμερα και πολλές κατοικημένες περιοχές των ΗΠΑ στερούνται φωτός.

Υπάρχουν πολλές υποθέσεις σχετικά με τα ποσά στα οποία θα χυθούν όλα αυτά τα κρίσιμα γεγονότα και ποικίλλουν σε πολύ ευρύ φάσμα. Υποθέτοντας ότι η βιομηχανική παραγωγή, το λιανικό εμπόριο και η ναυτιλιακή βιομηχανία επηρεάζονται γενικά, ορισμένοι αναλυτές προβλέπουν απώλειες έως και ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων για κάθε κράτος που διακόπτεται. Και αυτή είναι η κατώτατη γραμμή.