Τι είναι κολοφώνιο: σύνθεση, ιδιότητες, εφαρμογή

Ο καθένας που στις ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης ασχολήθηκε με ένα συγκολλητικό σίδερο γνωρίζει από πρώτο χέρι το κολοφώνιο. Ωστόσο, σήμερα, όταν τα συγκολλητικά υλικά χρησιμοποιούνται παντού, το κολοφώνιο για τη συγκόλληση χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο. Αλλά το κολοφώνιο χρησιμοποιείται όχι μόνο για τη συγκόλληση. Ας θυμηθούμε τι είναι το κολοφώνιο γενικά, από πού προέρχεται και από πού αλλού χρησιμοποιείται.

Η ρητίνη κολοφωνίου ή κολοφώνου πήρε το όνομά της από την αρχαία ελληνική πόλη του Κολοφώνα, όπου μια ειδική ρητίνη πεύκου εκτιμάται ιδιαίτερα από τους μουσικούς της εποχής της.

Το ίδιο το κολοφώνιο είναι μια αρκετά εύθραυστη άμορφη ουσία υαλώδους δομής με χαρακτηριστική γυάλινη λάμψη. Το χρώμα του κολοφωνίου μπορεί να είναι από ανοικτό κίτρινο έως σκούρο κόκκινο. Ως συστατικό, βρίσκεται στις κωνοφόρες ρητίνες και αποτελείται κυρίως από τα καρβοξυλικά οξέα της σειράς φαινανθρενίου και τα ισομερή τους.

Η πρώτη ύλη για την παραγωγή κολοφωνίου ήταν αρχικά κόμμι - μια ρητινώδης ουσία που εκκρίνεται από κωνοφόρα όταν έχουν υποστεί μηχανική βλάβη. Η τερεβεντίνη και άλλες πτητικές ουσίες, εκ των οποίων 25% σε ακατέργαστη ρητίνη, εξατμίστηκαν από κόμμι.

Στη βιομηχανική παραγωγή, το κολοφώνιο παράγεται ως εκχύλισμα τεμαχισμένου κωνοφόρου ξύλου με τη χρήση οργανικού διαλύτη ή με απόσταξη ακατέργαστου ταλλελαίου, το οποίο αποτελεί απόβλητο της βιομηχανίας χαρτοπολτού και χαρτιού. Έτσι, ανάλογα με τη μέθοδο παρασκευής, το κολοφώνιο είναι πεύκο, ψηλό, κλπ.

Η κολοφωνία είναι αδιάλυτη στο νερό, αλλά είναι εύκολα διαλυτή σε οργανικούς διαλύτες όπως αιθυλική αλκοόλη, αιθέρα, ακετόνη, χλωροφόρμιο και βενζόλιο. Το σημείο τήξης του κολοφωνίου εξαρτάται από τη μέθοδο παρασκευής του και κυμαίνεται από 50 έως 130 ° C. Η σύνθεση του κολοφωνίου κυριαρχεί πάντα από καρβοξυλικά (ρητινικά) οξέα, το κυριότερο από τα οποία είναι το αβιετικό οξύ, το οποίο είναι επίσης μέρος του κεχριμπαριού.

Κολοφώνιο ως ροή συγκόλλησης

Μέχρι σήμερα, το κολοφώνιο χρησιμοποιείται ευρέως ως ροή συγκόλλησης (για την αφαίρεση λεπτών μεμβρανών από οξείδια από τις επιφάνειες των συγκολλημένων μετάλλων) κατά τη συγκόλληση με εύτηκτα συγκολλητικά και κονιορτοποίηση.

Χάρη στη χρήση του κολοφωνίου κατά τη διάρκεια της συγκόλλησης, βελτιώνεται η διαβρεξιμότητα των εξαρτημάτων που έχουν τοποθετηθεί στην σανίδα συγκόλλησης. Κατά τη συγκόλληση εξαρτημάτων από χαλκό, κράματα χαλκού, χάλυβα, ψευδάργυρο και άλλα μη σιδηρούχα μέταλλα, εκτός από το αλουμίνιο, το κολοφώνιο απολαμβάνει άξιζε δημοτικότητα λόγω της αποτελεσματικότητάς του.

Στην τετηγμένη κατάσταση, το κολοφώνιο διαλύει εύκολα φιλμ οξειδίου: τα οξειδωμένα μέταλλα ουσιαστικά μειώνονται μερικώς στα μέταλλα και μερικά μετατρέπονται σε άλατα χαμηλής τήξης.

Ταυτόχρονα, το κολοφώνιο είναι ασταθές στην υγρασία. Υπό την επίδραση της ατμοσφαιρικής υγρασίας, υδρολύει, ενισχύει τη διάβρωση των ενώσεων με τις οποίες έρχεται σε επαφή. Επομένως, μετά την συγκόλληση, το κολοφώνιο θα πρέπει να ξεπλένεται (για παράδειγμα με αλκοόλη ή ακετόνη). Η κολοφωνία χρησιμοποιείται ως διηλεκτρικό υλικό εκτός αν είναι σε πολύ σφιχτά συστήματα.

Για τη συγκόλληση, ένα ασθενές διάλυμα κολοφωνίου σε ισοπροπυλική ή αιθυλική αλκοόλη με την προσθήκη γλυκερίνης ταιριάζει καλύτερα. Μια τέτοια λύση είναι πολύ αποτελεσματική, αν και έχει μόνο ένα ελαφρώς κιτρινωπό χρώμα. Εάν είναι υπερβολικά συμπυκνωμένο, δηλαδή εάν υπάρχει πολύ κολοφώνιο στη λύση, τότε θα είναι δύσκολο να το ξεπλύνετε από το χαρτόνι και η άκρη του συγκολλητικού σιδήρου θα γίνει πιο βρώμικη.

Παρεμπιπτόντως, για τη συγκόλληση επιφανειών υψηλής μόλυνσης ή υψηλής οξειδώσεως, οι ροές από κολοφώνιο-αλκοόλη-γλυκερίνη είναι αναποτελεσματικές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται η χρήση ανόργανων, για παράδειγμα, ροών οξέων.Επιπλέον, η γλυκερίνη, λόγω της υγροσκοπικότητάς της, προάγει τη διάβρωση των αγωγών και τις ηλεκτρικές διαρροές στην επιφάνεια του διηλεκτρικού του πίνακα, επομένως τα υπολείμματα της ροής με γλυκερίνη θα πρέπει πάντα να αφαιρούνται αμέσως μετά τη συγκόλληση και ιδιαίτερα προσεκτικά.

Η αποθήκευση των διαλυμάτων κολοφωνίου απαιτεί ειδική προσέγγιση για την πρόληψη της καθίζησης κρυστάλλων ρητινικών οξέων. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο το φιλτραρισμένο διάλυμα να μην αποθηκεύεται σε δοχεία σιδήρου, καθώς η σκουριά στους τοίχους τους τείνει να σχηματίσει ρητίνες σιδήρου με ρητινικά οξέα, τα οποία συμβάλλουν στην κρυστάλλωση των ρητινικών οξέων. Και σε διαλύματα με λευκόν αλκοόλ πρέπει να προσθέσετε τουλάχιστον 4% τερεβινθίνη.

Άλλες χρήσεις του κολοφωνίου

Τα προϊόντα επεξεργασίας των κόκκων χρησιμοποιούνται για την κόλληση χαρτονιού και χαρτιού, χρησιμεύουν ως γαλακτωματοποιητής στην παραγωγή τεχνητού καουτσούκ και χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πλαστικών, ελαστικών, σαπουνιού, λινέλαιο, τεχνητού δέρματος, βερνικιών, χρωμάτων, ηλεκτρικών μονωτικών ενώσεων και μαστιχών.

Οι ράβδοι των μουσικών οργάνων, η άκρη ενός μπιλιάρδου, καθώς και τα παπούτσια των μπαλαρίνων τρίβονται με κολοφώνιο για να μειωθεί η ολίσθηση. Κατά την ανύψωση βάρους, την ορειβασία, το μπέιζμπολ, όταν ασκείστε στην οριζόντια μπάρα, το κολοφώνιο σας επιτρέπει να καταγράψετε σαφώς τη λαβή χωρίς ολίσθηση και δεν θα υπάρξουν κουτσάδες από αυτό. Είναι θρυμματισμένο κολοφώνιο που χρησιμοποιείται για την προσομοίωση του καπνού στον κινηματογράφο.

Στις παλιές μέρες, όταν δεν υπήρχαν αποτελεσματικοί εντατήρες, μετακινήθηκαν ζώνες μετάδοσης διαφόρων μηχανισμών με κολοφώνιο. Ακόμα και σήμερα, όταν ξεκινούν μηχανισμούς με μεγάλη αδράνεια, από καιρό σε καιρό καταφεύγουν στη χρήση κολοφωνίου.

Με την προσθήκη σκόνης κολοφωνίου σε ένα βερνίκι με βάση τη στερεά ρητίνη, μπορείτε να αυξήσετε τη ρευστότητά του. Το καθαρό κολοφώνιο στη βάση του βερνικιού το καθιστά πολύ μαλακό και ασταθές, λεύκανση με υγρασία και εύκολο πλύσιμο. Τα βερνίκια υψηλής ποιότητας με βάση το κολοφώνιο λαμβάνονται με εστεροποίηση (σύντηξη) 6% γλυκερόλης με κολοφώνιο.

Με την ευκαιρία, ένας από τους εστέρες κολοφωνίου είναι καταχωρημένος ως συμπλήρωμα διατροφής E915 - ρητίνη πενταδίνης. Αλλά ουσιαστικά ως πρόσθετο τροφίμων το E915 δεν χρησιμοποιείται ούτε στη Ρωσία ούτε στις χώρες της ΕΕ.