Εφέ μνήμης μπαταρίας

Ένα φαινόμενο μνήμης είναι το φαινόμενο της μείωσης της αρχικής χωρητικότητας της μπαταρίας λόγω του ότι ο καταναλωτής παραβιάζει τον τρόπο λειτουργίας που συνιστά ο κατασκευαστής. Αυτή η επίδραση πήρε το όνομά της λόγω της πρακτικής της έκφρασης: η μπαταρία φαίνεται να θυμάται το γεγονός ότι την τελευταία φορά δεν ήταν πλήρως αποφορτισμένη, ότι η πλήρης χωρητικότητά της δεν ήταν σε ζήτηση, και την επόμενη φορά που εκπέμπει λιγότερη ενέργεια από ό, τι όταν ήταν νέα από θεωρητικά θα του επέτρεπε ονομαστική χωρητικότητα.

Αυτή η επίδραση επηρεάζει μερικούς δημοφιλείς τύπους μπαταριών: ιόντων λιθίου, νικελίου-καδμίου και υδριδίου μετάλλου νικελίου-μετάλλου. Τα καλά νέα είναι ότι, σε πρώιμο στάδιο, το φαινόμενο μνήμης είναι αναστρέψιμο, ενώ στο ιόν λιθίου δεν φαίνεται καθόλου. Έτσι, αν αντιμετωπίσετε το φαινόμενο μνήμης της μπαταρίας, τότε μην βιαστείτε να αναστατωθείτε.

Ας μάθουμε για τον εαυτό μας τι ακριβώς οι ανθρώπινες δράσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός αποτελέσματος μνήμης σε μια μπαταρία και πώς να αποτρέψει αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο.

Εάν αποφασίσετε να επαναφορτίσετε μια μπαταρία που εξακολουθεί να είναι σχεδόν πλήρως φορτισμένη ή αποφορτισμένη κατά το ήμισυ της χωρητικότητας, τότε αυτό οδηγεί στη δημιουργία και επέκταση του εφέ μνήμης.

Οι σωστές ενέργειες είναι οι εξής: η μπαταρία πρέπει να αποφορτίζεται σχεδόν πλήρως και μόνο τότε να φορτίζεται, τότε το φαινόμενο μνήμης δεν θα αναπτυχθεί και δεν θα εκδηλωθεί με έντονη μορφή.

Φυσικά, δεν πρέπει να επιτρέπεται μια βαθιά απαλλαγή των κυττάρων. Στην ιδανική περίπτωση, είναι καλύτερο να αποφορτίζεται στην ελάχιστη τάση που συνιστά ο κατασκευαστής στην τεκμηρίωση και μόνο τότε να το φορτίσετε. Για παράδειγμα, για τις μπαταρίες ιόντων λιθίου, το κατώτερο όριο της εκφόρτισης βρίσκεται στην περιοχή των 2,5 βολτ.

Ο φυσικός λόγος για την εμφάνιση της επίδρασης μνήμης είναι ότι εάν η μπαταρία δεν αποφορτιστεί συστηματικά εντελώς, τότε οι κρύσταλλοι της δραστικής ουσίας στο εσωτερικό της γίνονται μεγαλύτεροι. Συνεπώς, μειώνεται η συνολική επιφάνεια της ενεργής επιφάνειας εργασίας του στοιχείου.

Είναι προφανές ότι στη νέα μπαταρία η επιφάνεια της δραστικής ουσίας είναι πολύ μεγαλύτερη, επειδή οι κρυσταλλικές δομές αρχικά έχουν μικρότερο μέγεθος. Αυτό σημαίνει ότι η μπαταρία σε αυτή την κατάσταση μπορεί να αποθηκεύσει και να δώσει περισσότερη χημική ενέργεια.

Και όταν ο όγκος των κρυστάλλων αυξάνεται, η συνολική ενεργός επιφάνεια μειώνεται, ως εκ τούτου, το μέγιστο διαθέσιμο ρεύμα γίνεται μικρότερο και μικρότερο, η εσωτερική αντίσταση αυξάνει, γενικά, η χωρητικότητα της μπαταρίας μειώνεται.

Στη χειρότερη περίπτωση, μεγάλοι κρύσταλλοι θα φράξουν το χώρο μεταξύ της κάθοδος και της ανόδου, έτσι ώστε τελικά, η ένταση της αυτοεκφόρτισης θα στερήσει την μπαταρία από λειτουργικότητα. Επιπλέον, αιχμηρά κρύσταλλα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στον διαχωριστή και να κάνουν το στοιχείο εντελώς ακατάλληλο.

Προκειμένου να καταστείλει την ανάπτυξη της επίδρασης μνήμης στη ρίζα, είναι πάντα απαραίτητο να παρατηρήσετε τον σωστό τρόπο λειτουργίας της μπαταρίας. Είναι απαραίτητο να αποφορτιστεί εντελώς η μπαταρία και μόνο τότε να ξεκινήσει η φόρτιση.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας φόρτισης, δεν είναι απαραίτητο να υπερβείτε το συνιστώμενο ρεύμα φόρτισης και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκφόρτισης, το συνιστώμενο ρεύμα εκφόρτισης. Μια νέα μπαταρία πρέπει πάντα να εκπαιδεύεται πριν αρχίσετε να τη χρησιμοποιείτε για τον επιδιωκόμενο σκοπό της: πλήρως εκφόρτιση και στη συνέχεια πλήρης φόρτιση και ούτω καθεξής δύο έως τρεις φορές.

Αυτή η εκπαίδευση θα μεγιστοποιήσει την χωρητικότητα της μπαταρίας. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε φορτιστές εξοπλισμένους με μια λειτουργία προκαταρκτικής εκφόρτισης της μπαταρίας. Μια τέτοια συσκευή, όταν η μπαταρία είναι εγκατεστημένη σε αυτήν, φορτώνει πρώτα για απαλλαγή στο ελάχιστο και μόνο όταν το ρεύμα αποφόρτισης έχει πέσει απότομα αρχίζει να φορτίζεται.

Δείτε επίσης:Πώς να υπολογίσετε τις ρυθμίσεις του φορτιστή μπαταρίας