Τι είναι η αυτοκατανάλωση της μπαταρίας;

Εάν η μπαταρία δεν χρησιμοποιείται για κάποιο χρονικό διάστημα διατηρώντας το εξωτερικό της κύκλωμα ανοιχτό, τότε μετά από λίγες ημέρες μπορείτε να διαπιστώσετε ότι το επίπεδο τάσης στους ακροδέκτες του έχει γίνει σημαντικά χαμηλότερο από ότι ήταν αρχικά. Αυτό συμβαίνει λόγω του φαινομένου της αυτοεκφόρτισης - ένα φυσιολογικό φαινόμενο για οποιαδήποτε μπαταρία, αλλά εάν η αυτοεκφόρτιση είναι πολύ έντονη, τότε ο κανόνας εξελίσσεται σε ένα πρόβλημα - η ικανότητα μειώνεται αισθητά, φαίνεται ότι δεν υπάρχει προφανής λόγος.

Ας δούμε αυτό το θέμα, σκεφτείτε την ουσία και τους τρόπους για να αποτρέψετε αυτό το είδος προβλημάτων. Θα ήταν προτιμότερο να εξετάσουμε το πρόβλημα της αυτοεκφόρτισης από το παράδειγμα μιας μπαταρίας μολύβδου-οξέος σε ένα αυτοκίνητο γιατί όποιος και οι οδηγοί γνωρίζουν από πρώτο χέρι πόσο μερικές φορές μπορεί να είναι συντριπτική εάν η ίδια η μπαταρία εκφορτίζεται απλά ενώ βρίσκεσαι σε ένα τεντωμένο αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ ή σε ένα γκαράζ ανοίξτε με ακρίβεια.

Όπως γνωρίζετε μπαταρία - Αυτή είναι μια πηγή χημικού ρεύματος και λειτουργεί χάρη στις χημικές διεργασίες που συμβαίνουν στα ηλεκτρόδια και στον ηλεκτρολύτη. Σε υψηλότερη θερμοκρασία του ηλεκτρολύτη, οι διαδικασίες συνεχίζονται πιο έντονα, σε χαμηλή θερμοκρασία - λιγότερο εντατικά. Και αυτός ο παράγοντας θερμοκρασίας είναι σημαντικός όχι μόνο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, αλλά και κατά την αποθήκευση της μπαταρίας, πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η αυτοαποφόρτιση προχωρά σύμφωνα με δύο μηχανισμούς: χωρίζουν την επιφάνεια και την εσωτερική αυτοεκφόρτιση. Η βρωμιά, το νερό και τα άλλα υγρά που υπάρχουν στην θήκη της μπαταρίας σχηματίζουν ένα εξαιρετικά αδιάβροχο, φαινομενικά σχεδόν αόρατο, παρόλα αυτά αγώγιμο κύκλωμα, κατά μήκος του οποίου πραγματοποιείται η αυτοεκφόρτιση της επιφάνειας. Η εσωτερική αυτοεκφόρτιση συνδέεται με αντιδράσεις μεταξύ ηλεκτροδίων και ηλεκτρολύτη.

Μια πιο έντονη αντίδραση συμβαίνει στην άνοδο, το αρνητικό ηλεκτρόδιο, όπου το μόλυβδο, αλληλεπιδρώντας με το θειικό οξύ, σχηματίζει ένα άλας (θειικό μόλυβδο), ενώ απελευθερώνεται υδρογόνο.

Στην κάθοδο, το θετικό ηλεκτρόδιο, το οξείδιο του μολύβδου αλληλεπιδρά λιγότερο δραστικά με το θειικό οξύ, ωστόσο, και εδώ συμβαίνει μια αντίδραση σχηματισμού άλατος με την απελευθέρωση νερού και οξυγόνου. Συνεπώς, όσο υψηλότερη είναι η πυκνότητα του ηλεκτρολύτη (όσο περισσότερο φορτίζεται η μπαταρία) και όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία αποθήκευσης της μπαταρίας, τόσο πιο γρήγορα γίνεται η αυτό-εκφόρτιση. Η παρουσία ακαθαρσιών στον ηλεκτρολύτη επίσης προάγει την αυτοεκφόρτιση, επομένως, όσο καθαρότερο είναι ο ηλεκτρολύτης, τόσο πιο κοντά στην κανονική ένταση της αυτοαποφόρτισης θα είναι.

Για να εκτιμήσετε την ποσοτική τιμή της αυτοεκφόρτισης, μετρήστε πρώτα την χωρητικότητα της μπαταρίας C πριν από την αποθήκευση, στη συνέχεια, περιμένετε για το χρόνο αποθήκευσης t και στη συνέχεια μετρήστε τη χωρητικότητα της μπαταρίας στο τέλος της αποθήκευσης Ct. Επομένως βρίσκουν την αξία της αυτοεκφόρτισης σε ποσοστό για ορισμένο χρονικό διάστημα, για παράδειγμα, για ένα μήνα ή για ένα τέταρτο. Για τις μπαταρίες μολύβδου μολύβδου-οξέος, το 7% θεωρείται ο κανόνας σε δύο εβδομάδες σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 20 ° C.

Σε μια προσπάθεια να μειώσουν την αυτοεκφόρτιση των μπαταριών τους, οι κατασκευαστές μπαταριών αυτοκινήτων προσπαθούν να κάνουν τα ηλεκτρόδια τους να αποφεύγουν οποιεσδήποτε σημαντικές χημικές αντιδράσεις σε αυτές κατά την αποθήκευση. Για το σκοπό αυτό προστίθεται προσθετικό ασβέστιο στο μόλυβδο της ανόδου και προστίθενται αναστολείς στον ηλεκτρολύτη. Επιδιώκουν να αποφεύγουν τις επιβλαβείς ακαθαρσίες που συμβάλλουν στην αυτοεκφόρτιση και χρησιμοποιούν μόνο καθαρά αρχικά υλικά.

Όσο για τους αυτοκινητιστές που θέλουν να αποφύγουν την ισχυρή αυτοεκφόρτωσή τους, μένει να κρατήσουν τα περιβλήματά τους μπαταρίες στεγνά και καθαρά και για τον ηλεκτρολύτη που κατασκευάστηκε μόνος του να χρησιμοποιούν μόνο καθαρό οξύ και απεσταγμένο νερό.